Nevalra is een Amerikaans trio dat sinds 2013 hun visie op symphonic blackened death metal aan de wereld probeert te verkondigen. Het drietal – Zach Lindsey (drums), Scott Eames (vocals, gitaar, bass, orkestratie) en Cody Sprock (bass) – zorgden eerder, meer bepaald in 2015, voor een vijf tracks tellende ep die door een pak critici
Een blik op de kalender leert ons dat er weer een heel pak festivals de kalender sieren in het najaar. In België, en meer bepaald in West-Vlaanderen, is het terug enorm druk. Ieder festival heeft zo zijn eigen gezicht, van sommigen hebben we al weet van alle bands die de affiche zullen sieren, anderen houden
SepticFlesh, supports: Xaon, Diabolical, Krisun – 10/03/2019 – Het Entrepot, Brugge. Package tours komen veel vaker voor dan vroeger. De logica hierachter moet je niet verder zoeken dan het delen van de vrij hoge kosten waar toeren mee gepaard gaat. Wat mij betreft, wint iedereen hierbij. Ook deze affiche oogde interessant, waardoor de zaal nagenoeg
Italian orchestral-death metal and renaissance revivalists Fleshgod Apocalypse will make their triumphant return this year with the release of their 5th studio album, »Veleno«, on May 24th with Nuclear Blast Records. Today, the band has unveiled the record’s debut single, ‘Sugar,’ via a music video, the album artwork and track listing. Watch the video for
Xaon is een gezelschap uit Zwitserland dat sinds 2014 hun visie op symphonic death metal de wereld in stuurt. ‘Solipsis’ is het tweede full-album van deze band nadat eerder een ep (‘Face Of Balaam’ (2016) en een full-album op de markt kwam (‘The Drift’ (2017)). ‘Solipsis’ telt negen schitterend opgebouwde tracks die er eigenlijk voor
Op zondag 10 maart moeten metal fanaten weer een verschroeiende keuze maken tussen Antwerpen en Brugge. In Brugge, maar bepaald in Het Entrepot, zullen liefhebbers vooral liefhebbers van death metal aan hun trekken komen dankzij de “Codex Omega European Tour 2019” van het Griekse SepticFlesh, dat voor deze tournee Krisiun en Diabolical als support acts
België telt enorm veel festivals en het is net alsof dat jaarlijks maar blijft groeien. Vooral kleinere en / of middel grote festivals schieten als paddenstoelen uit de grond en door het bos zie je soms de bomen niet meer. Maar ook in het buitenland schreeuwen een pak minder grote festivals om aandacht. Zelf gaat
