Crucified Barbara is al lang niet meer en dat betreur ik elke dag. Ik was fan tot in het diepste van mijn hart, want ze brachten een geluid dat kon staan naast Motorhead, Ramones, AC/DC, Iron Maiden, … m.a.w. klassieke rock / metal die je nooit beu komt: riffs, riffs en nog eens riffs in
Tuskar is een jong doom / sludge duo uit Surrey, Engeland. Hun tweede ep, ‘The Tide, Beneath, The Wall’, beluister je maar beter met een degelijke geluidsinstallatie, want veel gaan de heren anders niet van je miserabele pc-boxjes overlaten. Doorheen de hele ep scheurt Tom Dimmock’s gitaar alles aan stukken met immens veel distortion en
Angel Of Damnation is een Duits viertal dat zich muzikaal uitdrukt aan de hand van doom. Traditioneel dus krijg je slepende, logge nummers voorgeschoteld die nogal zwaar op de maag blijven rondtollen. Dat de groten (lees vooral Black Sabbath, maar ook Saint Vitus) in het genre als voorbeeld dienen, kan niet ontkend worden en de
Het Parijse Dirge is met ‘Lost Empyrean’ al aan hun zevende full album en vierentwintigste levensjaar toe. Doorheen de tijd ontwikkelde de band zich tot een gevestigde waarde in het sludge metal milieu, zij het dan met de duidelijke erfenis van hun industrial beginperiode door de geslaagde toevoeging van de nodige atmosfeer via elektronische samples.
Neem alvast een agenda voor volgend jaar, zorg dan ook dat er een rode stift in je nabijheid ligt, want dan mag je alvast 4 mei 2019 aankruisen. Dan is het immers tijd om de nieuwste editie van Headbanger’s Balls Fest te bezoeken. Ook dan gaat dit metal festival weer door in De Leest te
Op 12 & 13 april is het weer zover: een nieuwe editie, de drieëntwintigste ondertussen, van Durbuy Rock Festival. Dit knap georganiseerde festival haalt zowel buitenlandse toppers naar Bomal-sur-Ourthe als dat het de kans heeft aan locaal talent en een aantal Franse bands die hier, in Vlaanderen, soms niet of nauwelijks bekendheid genieten. Op twee
Splendidula is een groep met roots in Genk. Vijf jaar ver in hun carrière brachten ze in 2013 een eerste album uit in eigen beheer, het gelijknamige ‘Splendidula’. Nu is er dus ‘Post Mortem’ dat uitgebracht wordt via Inverse Records. ‘Post Mortem’ opent met ‘Post’, een dreigende intro die aan Myrkur doet denken. Met ’Nami’
‘Exist’, het nieuwste album van het Britse vijftal van Ohhms, telt slechts vier songs, maar zorgt toch voor meer dan veertig minuten intens zwaar luisterplezier als je liefhebber bent van sludge / doom metal. Opener ‘Subjects’ neemt daarvan het leeuwendeel in beslag: liefst drieëntwintig minuten. Maar dit zijn verdorie heel beklijvende minuten geworden, waarin Ohhms
Holy Grove is een US stoner band uit Oregon die reeds een zestal jaar bestaan en tot op heden slechts twee demo’s en een album op de wereld loslieten. Het gelijknamige ‘Holy Grove’ uit 2016 was een degelijk album dat naar meer deed smachten. Dat ‘meer’ is er nu in de vorm van een mini-album
Bij In The Woods krijg ik altijd een gemengd gevoel: hun vorig album, ‘Pure’, was zeer goed maar ik heb deze Noren vorig jaar live aan het werk gezien en ik had er toen meer van verwacht. Te veel harde nummers, weinig zin voor melodie en wat rommelig. Het was dus uitkijken naar hun nieuwste
