Atmosferische metal uit Finland van een voor mij onbekende band die nochtans al opgericht is in 2009 en nu een vierde album uitbrengt. Gezien mijn voorliefde voor dit genre en Scandinavische bands was ik hier wel nieuwsgierig naar. Een verzachtende omstandigheid dat ik deze band niet kende is wel het feit dat het vorige album
Headbanger’s Balls Fest @ CC De Leest, Izegem. Het vakkundig aankondigen van de bands voor deze avond is weggelegd voor comedian (en ook wel liefhebber van het metal genre) Kevin Pottier. *Foto’s: Cobracide* Het is aan Cobracide om de eerste tonen door de speakers te knallen en zo deze editie van Headbanger’s Balls Fest op
Swedish grandeurs of melancholic heaviness, Katatonia, return with Nightmares as Extensions of the Waking State, set for release on June 6, 2025 via Napalm Records. Once again, the Stockholm-based unit masterfully navigates the tightrope act between nocturnal darkness and Scandinavian despair while subtly weaving a sense of hope into the listener’s heart. Nightmares as Extensions
‘A Last Sign Of Pain’ is het debuutalbum van de Spaanse band Monhell, gevormd door het duo Monhell (lyrics en alle instrumenten) en Penumbra (zang). Beide heren zijn gelouterd in de black metal scene want ze zijn beiden lid van Kult Et Morte en Berserk (mij beiden weliswaar onbekend). De sound van Monhell is melancholische,
Fans van melancholische metal of lichte doom zullen ‘Saddiction’, het zevende album van de Franse band Hangman’s Chair best wel appreciëren. Vooral omdat hun sound ook lichte invloeden heeft van stoner en gothic. De combinatie van al deze invloeden is een aardige plaat met een rustige sound. Ik kan het niet beter omschrijven als een
‘The Unending’ is de nieuwste ep van het Finse Hanging Garden, opgericht in 2004 en die sindsdien altijd garant staat voor melancholische metal / melodic doom van het allerhoogste niveau. Deze Finnen slagen er altijd geweldig veel gevoel in hun muziek te brengen, ietwat bijna het kenmerk is van Finse bands. Vooral de hemelse zang
Alweer een album om hoog te scoren in mijn jaarlijstje van 2024. En laat het dan nog van een band zijn die al drieëntwintig jaar bestaat en dan nog wel in het doom genre, niet toevallig één van mijn favoriete genres en waar ik nog nooit van gehoord had. Shame on me. . Soit, ‘Black
Melancholische metal uit Finland vermengd met een scheut melodic death: dit interesseert mij uitermate en staat, naar mijn smaak, meestal garant voor geweldige muziek. Dit is nu weeral het geval met ‘Agony’, het tweede album van de in 2018 te Lahti opgerichte band Endless Chain. We horen zeker invloeden van Amorphis, Swallow The Sun, Katatonia
‘Tal’ is het derde album van de in 2013 opgerichte Duits / Oostenrijkse band Glare Of The Sun, een band waarvan ik fan ben van het eerste uur en wiens vorige albums ik zeer hoge scores heb gegeven. Hun sound is niet in één woord te omschrijven. We horen progressieve en melodieuze doom, post metal,
Het duurde vier jaar vooraleer de Finse band Counting Hours met een vervolgalbum kwam, na hun uitstekende debuutplaat ‘The Will’. Deze band met ex leden van The Chant en Shape Of Despair brengt een heerlijke mix van melancholische metal, melodic doom met hier en daar een vleugje death. Dit is zeker weerom te horen op
