At The Gates, Trix Club.

At The Gates, supports: Deserted Fear, Nifelheim – 21/12/2019 – Trix Club, Antwerpen.

2019 zit er zo goed als op en de laatste pagina was al bijna geschreven. Vlak voor kerstmis trekt elke groep huiswaarts op de feestdagen te slijten in het thuisland. Dus alle grote tournees zijn min of meer afgelopen. Nog ééntje stond er op de agenda: At The Gates. Je merkte aan de opkomst dat het geld of de tijd of de zin stilaan op was, want er diende uitgeweken te worden naar de club in plaats van de grote zaal. En ook deze zaal bereikte niet haar volle capaciteit. Misschien was de laatste passage nog te recent (Antwerp Metal Fest). Wie weet? In elk geval oogde de affiche mooi.

Opener Deserted Fear mocht haar vierde album komen voorstellen. Deze zomer nog moesten ze noodgedwongen afzeggen voor Alcatraz. Het Duitse Death Metal trio mocht vijf nummers brengen. Te weinig uiteraard om een mooi beeld te krijgen. In elk geval lieten ze het niet aan hun hart komen en vlogen ze er met volle snelheid in. Dertig minuten vlogen helaas te snel voorbij. Volgende keer een beetje langer graag.

Tweede band van de avond was het Zweedse Nifelheim. De duivelse gebroeders Tyrant en Hellbutcher lieten na zeer lange tijd weer van zich horen. Eerst via de ep ‘The Burning Warpath Of Hell’, vervolgens als voorprogramma van At The Gates. Ik vermoed dat voor velen Nifelheim een nobele onbekende is. Logisch want als je dertien jaar uit het zicht verdwijnt, zijn de meesten je al lang vergeten. Maar niet met Nifelheim. Er bleken voldoende fans in de zaal aanwezig te zijn die meer dan blij waren met de terugkeer van dit satanisch blackened thrashgezelschap. En gelijk hadden ze, want Nifelheim combineert het beste van de eerste generatie black metal met thrash en andere invloeden tot een geheel dat een eigen identiteit heeft. Live is Nifelheim meer dan de moeite waard. Semiklassiekers in overvloed: ‘Possessed By Evil’, ‘Sodomizer’, ‘The Final Slaughter, ‘Evil Blasphemies’, ‘Bestial Avenger’, ‘Storm Of The Reaper’, … Het geheel wordt op een zodanig leuke manier gebracht dat je wel fan moet worden. Bovendien heeft de band muzikaal op geen enkel opzicht aan waarde ingeboet. Het deed werkelijk deugd om nog eens zoveel spikes en zwart leder samen te zien. Ik hoop dan ook dat ze ons snel verrassen met nieuw werk en een headline toer.

At The Gates dan mocht een volledige opgewarmde zaal proberen mee te krijgen. Geen probleem, want vanaf de eerste noot was het Kerstkoekenbak. De set was meer dan lang genoeg en de band beperkte zich tot het beste wat ze in huid hadden. Er was ook tijd om nieuw werk te brengen uit o.a. het meest recente album, ‘To Drink From The Night Itself’. Album ‘Slaughter Of The Soul’ werd bijna integraal gespeeld. At The Gates staat als en huis en het publiek liet zich dan ook gemakkelijk bespelen. Wat het probleem is van de meeste death metal band is de eentonigheid. Daar heb je bij At The Gates geen last van; enkel fun bij At The Gates.