Unholy Congregation 2 – 09/11/2019 – Qubus, Oudenaarde.
Unholy Congregation zet met hun tweede editie een stap vooruit met een mooie affiche die een aantal bekendere namen uit de black Metal wereld bijeenbrengt. Opmerkelijkste naam is het semi-legendarische Helheim dat als een van de pioneers van Viking metal mag beschouwd worden. Maar vooraleer het tijd was voor de hoofdschotel dienden er nog een aantal voorgerechtjes genuttigd te worden.
Bij aankomst bleek het eerste gerechtje al van tafel te zijn. Sorry jongens van Iteru, ik maak het goed bij gelegenheid. Deze Belgische death / doom / black metal band is reeds twee jaar actief en bracht in 2018 nog een ep uit, ‘Ars Moriendi’.
De tweede band van de dag was het Nederlandse Doodswens. Een duo bestaande uit Inge op drums en Frauke op zang en gitaar. Deze sobere bezetting brengt uitgepuurde traditionele black metal, maar kon zeker de luisteraar gedurende de tijd die hen gegund was bij de les houden. Misschien moeten ze zoals in het laatste nummer waar Frauke o.a. clean vocals aanwend, het aandurven om wat vaker het experiment aan te gaan. Er zijn voldoende dames die bewijzen dat je zo wel uiterst interessante black metal kan brengen. Voorlopig zijn ze nog maar toe aan een demo cd, maar op basis van de show, mogen ze me gerust verrassen met een interessante plaat.
Na Doodswens verscheen Crone op de planken. Crone is een band bestaande uit o.a. Philipp Jonas van Secrets Of The Moon en Markus Renzenbrink van Embedded. Ook Crone ligt net zoals Secrets Of The Moon onder contract bij Prophecy Productions en bewijst met de sound die ze brengen dat ze er thuis horen. Helaas zijn ze op Unholy Congregation een beetje de vreemde eend in de bijt, aangezien hun progressieve donkere rock weinig of niets met black metal te maken heeft. Persoonlijk vond ik ze een ontdekking, maar de meeste aanwezigen dachten er anders over. Spijtig, want de afwisseling van black metal met donkere rock is een combinatie die mij enthousiast maakt.
*Foto’s: Iteru / Doodswens / Crone*
Kludde, vervolgens zijn vier toffe knullen uit Aalst die black metal serveren op een doodsbedje van sludge metal. Lekkere stuff met andere woorden, vergelijk het met een steak tartaar, rauw maar heerlijk door de verschillende ingrediënten. Nu nog wat saus en een frietje erbij en Kludde is helemaal op smaak. Voor die frieten met mayonnaise moesten we niet ver gaan, alleen het hoekje om (net voor de ingang). Nee, Kludde bestaat al lang maar wat mij betreft mogen ze er nog vele jaartjes bijdoen. Ze treden trouwens binnenkort op in JK Paddestoel te Groot-Bijgaarden. Allen daarheen, zelfs al mevrouw haar klodden heeft. Van ‘mevrouw’ gesproken, de dames bleken op Unholy Congregation trouwens in grote getale aanwezig te zijn. Persoonlijk kan ik dit alleen maar toejuichen. Black metal is vandaag een genre dat meer dan ooit springlevend is, zelfs veel vernieuwing brengt en zeker een nog breder publiek van avontuurlijke luisteraars zou kunnen aanspreken.
Na Kludde was het tijd voor een bezwering middels het Nederlandse Bezwering. Ik heb echt in de krochten van mijn ex-benevelde geest moeten gaan dolen om me de band herinneren. Gelukkig bestaan er heden tendage hulpmiddelen om de herinnering te reanimeren, al moet ik mijn geval spreken van reïncarnatie vanwege de Roman pils die rijkelijk vloeide, maar de herinnering wegspoelde. Soit, Bezwering zijn toffe peren die best leuke black metal brengen, waar je met teugen Roman pils van kan genieten. Check YouTube maar als je me niet gelooft.
*Foto’s: Kludde / Bezwering*
Met Bezwering waren de voorgerechtjes op en was het tijd voor de hoofdschotels. De eerste was cult black metal band, Djevel. Ik ga er kort over zijn: de max. Djevel brengt Noorse black metal in de beste traditie. De band had trouwens iets te vieren, namelijk de release van hun nieuwe album, ‘Ormer til armer, maane til hode’; hun zesde album al overigens. Djevel is eigenlijk een collectief met leden uit verschillende bekende bands zoals Koldbrann, Ljå, Orcustus, Enslaved en Kvelertak. Geen wonder dus dat wat ze brengen de moeite waard is. Eigenlijk horen ze thuis in de categorie Necrophobic, Taake, Darkthrone, Ulver; anders gezegd net onder de black metal champions league. Het publiek was er in elk geval wild van. Terecht.
Nu het publiek voldoende opgewarmd was mocht Helheim de boel verder verhitten, wat voor de geroutineerde Noren slechts een koud kunstje is. Helheim is volstrekt uniek, althans wat mij betreft. Als het niet zo is volgens u, eerbiedwaardige lezer, laat me dan A.U.B. in de waan. Naar mijn zeer bescheiden mening is Helheim, als grondleggers van Viking metal samen met Bathory, een band die zeker iets zal toevoegen aan elke black metal affiche. De tijd vloog voorbij en was veel te snel om dus. Ze mogen gerust nog eens langskomen op Viking raid.
Kon het nog beter na Helheim? Jazeker, althans voor de black metal fan met een open geest, want Vemod was aan zet. Vemod is de volgende generatie black metal, één die de klassieke black metal omarmt en er unieke elementen aan toevoegt. Mag het u verbazen dat ze onderdak vonden bij Prophecy Productions? Nee, zeker? Vemod bracht voornamelijk materiaal uit hun debuutlalbum uit 2018, ‘Venter på stormene’. Na eerder hun passage op Prophecy Fest te hebben ondergaan, was ik nu helemaal verkocht. Het publiek had er iets moeilijker mee of was het de vermoeidheid die toesloeg? Wie zal het zeggen.
*Foto’s: Djevel / Helheim / Vemod*
In elk geval heeft de organisatie van dit festival hun uiterste best gedaan om iets heerlijks af te leveren. Ze mogen trots zijn en wij danken hen voor hun gastvrijheid. Gezien de opkomst groot was, vermoed ik en hoop ik dat we volgend jaar een derde Unholy Congregation mogen verwachten. Liefst terug in de Qubus, want de zaal heeft een fantastische akoestiek en de accommodatie is meer dan bevredigend te noemen.
Met dank aan Filip (Unholy Congregation).
Tekst: Frederik Blieck.
Foto’s: Sylvie Huybrecht.