Rhino is een Italiaanse stoner formatie uit Catania (Sicilië) aan de voet van de Etna. De band werd opgericht in 2012 en laat met ‘Human Farm’ een tweede full-album los op de mensheid nadat ze eerder in 2018 ‘The Law Of Purity’ uitbrachten. Grappige sidenote is dat de bandleden allemaal als “Frank” door het leven gaan – een beetje naar analogie zoals bij de Ramones destijds. Rhino mag dan wel gecatalogeerd worden als stoner rock-formatie, ze blenden stoner en desert rock met eerder psychedelische elementen die recht uit de seventies geplukt lijken. Zoals we verwachten bij een stoner band, worden de nummers gedragen door zalige baslijnen. Dat de gitaren daar bij momenten als het ware op freewheelen en de nummers meeslepen op een soms eerder psychedelische trip maakt het niet minder interessant. Wie zit te wachten op korte, gebalde nummers is er voor het grootste gedeelte van de tijd aan voor de moeite. De nummers die de zeven minuten overschrijden zijn talrijker aanwezig dan degene die de vijf minuten niet halen. Kortom, korte snedige riffs zijn aan deze heren minder besteed dan het bewandelen van zijpaden met langer uitgesponnen gitaarwerk. De zang van Frank The Doc bevat een zekere rauwe korrel die de power geenszins vermindert. ‘Human Farm’ is een sterk uitgebalanceerd album geworden met acht nummers die garant staan voor dik drie kwartier uitstekend stoner geweld. We kunnen niet echt een uitschieter aanduiden op het album maar ook zeker geen enkel nummers dat door de grond zakt. Of dit het sterkste stoner album van de laatste jaren is, laten we gemakshalve onbeantwoord – er zijn er echt wel héél veel, niet in het minst ook van eigen bodem – maar dat dit een aangenaam luisterstuk is voor fans van het genre, is een certitude.

K.H. (80)

Argonauta Records

Tracklist: 1. Agony & Madness 2. Planet Of Dust 3. Gentle Sound of The Knife 4. Human Farm 5. Magic Water 6. Big Clouds Again 7. Padrock 8. Fast Radio Burst