Cernunnos Pagan Fest @ Ferme Du Buisson, Noisiel, Frankrijk.

MUSIKA is rees een aantal jaar een goed ontvangen gast op het Cernunnos Pagan Fest dat elk jaar plaats vindt in Ferme Du Buisson in het Franse Noisiel. Het evenement is meer dan alleen muziek. Een heel pak standjes, die vrij toegankelijk rond de concertzalen op de site staan, zorgen voor een prachtige sfeer waar liefhebbers van kledij, sieraden en andere snuisterijen (meestal middeleeuws of Viking getint). Daarnaast kan je er deelnemen aan initiaties kalligrafie, schminken, zwaardvechten, middeleeuwse dansen, … Op de twee dagen dat het festival duurt is er ook elke avond een vuurshow spektakel, terwijl ook een paar bands gedurende die dagen een akoestische set brengen in een ruime tent. Dat is allemaal gratis, maar wij, van MUSIKA, focussen ons op de tien bands die elke dag op twee podia komen en waarvan de ingang wel betalend is. Och, ja en we vergeten nog de lekkere drankjes en het smakelijke eten te vermelden.

*Foto’s: Cave Growl*

Op zaterdag 17 januari was het weer zover. Omstreeks 13u00 gingen de deuren open voor de nieuwe editie van Cernunnos Pagan Fest. Een uurtje later mag de eerste de band zich dan bewijzen op het podium van de kleinere zaal, “l’abreuvoir”. Om het festival op gang te trekken werd het Franse Cave Growl van onder het stof gehaald. We schrijven het misschien een beetje oneerbiedig, maar voor zover we weten was deze folk metal band actief tussen 2006 en 2014. Of hebben we het hier over een ander gezelschap? Hoe dan ook Cave Growl deed het uitstekend bij het overwegend Franse publiek. Het negental gebruikt o.a. viool, tuba, doedelzak en dwarsfluit en creëert een heel krachtige metal sound met veel folk elementen die erg enthousiast en aanstekelijk wordt neer gezet. Ambiance troef meteen en een eerste moshpit en zelfs wall of death ontstond op vraag van de vocalist. Ook een heeel sfeervolle rondedans werd ingezet en zorgde voor een extra mooi cachet bij het toch wel sterke concert dat Cave Growl hier heeft neer gezet. Een heel waardige festivalopener dus.

*Foto’s: Vansind*

Van de “kleine” zaal (“l’abreuvoir”) gaat het naar de grote zaal (‘La Halle”) Daar vinden we het Deense Vansind, een folk metal band die pas in 2019 werd opgestart. Het gezelschap zorgde toch reeds voor een ep en een full-album en dat laatste, ‘Mørket’ getiteld, bevalt ons wel. Ook het concert dat ze hier ten beste brengen is een schot in de roos. We krijgen heel krachtige folk metal te horen, maar helaas zijn de vocalen niet steeds evengoed overal te horen in de zaal. Toch zet Vansind een heel energieke en gedreven set neer die ze enthousiast de zaal insturen. Het enthousiasme dat het gezelschap uitstraalt op het podium slaat zodoende toch vlot over op het publiek dat zichtbaar geniet.

*Foto’s: Mormieben*

Het Franse Mormieben is een power metal gezelschap dat zich situeert in het vaarwater van een band als Alestorm. Piraten metal dus. De heren zorgen voor tal van clichés in het (sub)genre en slaan niet echt een slecht figuur – getuige daarvan is het feit dat men rondom ons vlot meezingt met de teksten en er een gezellige sfeer ontstaat in het publiek – maar wij missen toch de finesse en de betere accenten die een band als Alestorm wél kan maken. Niet onaardig dus deze set van Mormieben, maar toch een stuk minder naar onze smaak.

*Foto’s: Cesair*

Het Nederlandse Cesair dan. We maken meteen een kanttekening bij de set van dit gezelschap want lead vocaliste Monique van Deursen was ziek achtergebleven in Nederland, zodat de band toch een groot stuk van zijn kenmerkende kwaliteiten verliest. En toch zetten de overgebleven bandleden van Cesair hier een heel knappe set die ons alvast diep wist te raken. Het gezelschap zorgt immers voor ene heel intense en beklijvende sound, net alsof je door een warm deken wordt toegedekt of net zoals je de warme vriendschap voelt als je met je beste vrienden een feestje bouwt. Wij hebben intens genoten van de bijwijlen rust brengende set van Cesair, al hopen we uiteraard de band nog eens bezig te horen met Monique erbij.

*Foto’s: Blóð Dýr*

Dé verrassing van de eerste dag noteren we met Blóð Dýr, een Franse band die ergens een mix brengt van folk, pagan, neo folk en Nordic folk. Het viertal weet voor een heel intense en beklijvende sound te zorgen die ons meer dan diep weet te raken. Ergens denken we een beetje aan Nytt Land, maar door het feit dat men ook cleane vocalen gebruiken, klopt dit niet echt. Toch creëert Blóð Dýr, volgens onze bescheiden mening, een soort van sjamanistische sound die ons echt aangrijpt. We hebben de eerste vier tracks tellende ep maar meteen aangeschaft en kijken eigenlijk nu al uit naar (veel) meer. We hebben zo’n klein vermoeden dat Blóð Dýr wel eens zou kunnen uitgroeien tot een even grote sensatie als het eveneens Franse Skáld, zeker in het thuisland en in pagan / folk middens!

*Foto’s: Kanseil*

Het Italiaanse Kanseil kreeg zo dus de moeilijke opdracht om minimum evengoed of beter te gaan doen dan zijn voorganger. Maar hoe energiek en enthousiast de band ook te keer ging op het podium, hun folk metal sound raakte ons bijlange na niet zo diep als wat we eerder hadden gehoord in l’abreuvoir. De folk getinte klanken bij deze band zijn voornamelijk afkomstig van doedelzak en schalmei of fluit. Het klinkt allemaal niet slecht en door hun enthousiasme zien we ook dat het publiek rondom ons toch vlot overstag gaat en zich laat meeslepen in het door Kanseil uitgetekende muzikale verhaal. Wij vinden dat hun songs iets te erg op elkaar lijken, iets te veel “hetzelfde” klinken, zonder dat we dit echt minderwaardig vinden.

*Foto’s: Żniwa*

Het Poolse Żniwa is een man / vrouw duo dat heel traditionele folk nummers brengt. Het zorgt uiteraard voor een heel andere belevenis dan de meer stevige klanken die we reeds gehoord hebben. Met zo’n concert kan je meteen tot rust komen, alhoewel … Żniwa brengt nummers die vaak uitnodigen tot folk dansen daar ze putten uit een immense hoeveelheid aan nummers uit folklore van o.a. Ierse, Keltische, Germaanse en Slavische oorsprong. Ook een Franstalig nummer kwam zo aan bod. Het tweetal heeft tussen elk nummer wat duiding mee en dat haalt de vibe toch wat uit hun set. Dit betekent echter niet dan we niet intens hebben genoten van de sound van het duo. Het echt wel sympathieke tweetal van Żniwa mag zeker en vast eens terug keren op een podium bij ons in de buurt.

*Foto’s: Wormwood*

Het Zweedse Wormwood werd in 2014 in Stockholm opgestart en zorgt voor melodic black metal met teksten over o.a. de talrijke Noordse mythen en sagen. Het gezelschap gaat er hier keihard en heel dreigend tegenaan. Het folk en / of pagan randje is hier maar heel minimaal. De heren grasduinen uit hun mooi gevulde discografie om hier een krachtige en stevige setlist op te bouwen die ons bevalt en weet te overtuigen, ook al omdat ons black metal hartje zo ook weer voldoende mee krijgt. We zien dat ook het publiek geniet van deze brute muzikale omschakeling na het folky gegeven in l’abreuvoir. Tussen elk nummer gaan de vuisten en de “horns” vlot in de handen, en wordt er goedkeurend geapplaudiseerd. Wormwood zorgt voor een heel energieke en gedreven gebrachte set met ook wel een paar momenten van relatieve kalmte en rust.

*Foto’s: Drakwald*

Het Franse Drakwald staat voor een mix van melodic death metal meet pagan / folk invloeden. De band ontstond in 2009 in de buurt van Tours en zorgde reeds voor drie full-albums zodat ook voor deze heren een knappe setlist samen stellen een fluitje van een cent is geworden. De heren stralen enthousiasme uit het podium en koppelen dit aan een heel krachtige en energieke sound waar agressie en melodie in samensmelten. De folky accenten komen dan weer van doedelzak of fluit en verzanden soms, naar ons gevoel dan toch, iets te veel in de melodieuze kracht die de overige instrumenten ten beste brengen. Zodoende blijven wij, van MUSIKA, toch wat op onze honger zetten bij de set van Drakwald, al zal het publiek het daar waarschijnlijk niet met ons eens zijn geweest, want we zien immer enorm veel blije gezichten rondom ons tijdens de toch wel aangename set van Drakwald.

*Foto’s: Skyclad*

Afsluiter van de eerste dag van Cernunnos Pagan Fest is het bijna legendarische folk metal gezelschap Skyclad. Deze Britse band werd in 1990 opgestart en wordt algemeen beschouwd als ene van de grondleggers van wat we tegenwoordig allemaal beschouwen als folk metal. Er zijn dan ook heel veel folk elementen in hun toch wel krachtige maar melodieuze sound te bemerken. Niet in het minst natuurlijk door het gebruik van een viool, maar ook een akoestische gitaar heeft hier zijn plaats gevonden tussen stevige drumpatronen, pulserende basslijnen en heel krachtige, maar best wel toegankelijke gitaarriffs. Dat het gezelschap ook niet bang is om uit te pakken met heel krachtige en knappe gitaarsolo’s zullen we hier ook geweten hebben. Skyclad zorgt immers voor een heel intens en krachtig geheel die elk element uit hun opgebouwde sound in de verf weet te zetten. Skyclad zorgt hier voor ene heel knappe set, maar stilletjes hadden we toch op net iets meer gehoopt, maar dat zijn uiteraard onze verwachtingen en die zijn soms wel eens te hoog gegrepen. Nee, Skyclad overtuigde ons wel en zeker de aanwezigen in de grote zaal (“La halle”) waren onder de indruk van zoveel moois zeker nadat het alarm was afgegaan en iedereen de zaal moest verlaten. We zagen teleurstelling bij de muzikanten van Skyclad, maar eens terug werd het nog een echt feestje, zeker toen de violiste een toertje maakte tussen de aanwezigen. De afterparty, met DJ, lieten we compleet aan ons voorbij gaan, want de volgende dag volgde nog een tweede dag van Cernunnos Pagan Fest.

Met dank aan Chloé Bazaud en het complete team van Cernunnos Pagan Fest.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.