Neal Morse: The Restoration – Joseph Part Two

Soms moet je eens net over de gekende lijntjes gaan. Zo zit Neal Morse niet echt in mijn dagelijks muzikaal vaarwater, maar net daarom kan het soms eens leuk zijn. Tussen de gewoonlijke portie AOR en power metal zit nu plots een progmusical over het leven van Jozef. En neen, het was niet de Christelijke insteek die me over de streep trok. Deel één van Morse’s verhaal eindigde met de gevangenschap van Jozef in Egypte. Nu vertelt hij van Jozefs tolerantie en wijsheid die leiden tot zijn vrijheid, zijn opkomst naar de politieke macht en de hereniging van zijn familie. Hierbij blijft hij zelf op gekend terrein om een nieuwe georkestreerde plaat op te leveren. Zelf neemt hij hierbij terug de rol van Joseph op zich, vergezeld met Nick D’Virgilio (Spock’s Beard, Big Big Train), Ted Leonard (Spock’s Beard, Pattern-Seeking Animals), Matt Smith (Theocracy), Ross Jennings (Haken), Jake Livgren (Proto-Kaw, Kansas), Alan Morse (Spock’s Beard), Talon David en Will Morse. Deze artiesten worden gecombineerd met Bill Hubauer en Eric Gillette (leden van The Neal Morse Band) en met verschillende sessiemuzikanten uit Nashville. Dit album is erg theatraal en dramatisch en op sommige plaatsen zeker bombastisch, maar in precies de juiste mate om ervoor te zorgen dat het nooit afgezaagd wordt. Dat is geen gemakkelijke opgave met de opera-achtige aanpak en een Bijbelse verhaallijn, die volgens sommigen eerder thuishoort in een kerkelijke setting dan in hedendaagse muziek. De gevarieerde en zeer eclectische muziek grijpt, met een niet geringe dosis drama en theater, op veel plaatsen terug naar de jaren 1990. In een onvervalst musicalsfeertje grijpt ‘Cosmic Mess’ je vast voor een muzikale trip van zo’n vijfenzeventig minuten. Heu ja, da’s veel. https://www.youtube.com/watch?v=jm7zhi5NqCs. Het koor dat ‘My Dream’ inleidt, doet aan de seventies denken. Een pareltje. Zo volgen er nog enkele, al dan niet met een vocale samenzang, in arrangementen waar invloeden uit de AOR en Queen genesteld zijn. ‘I Hate My Brothers’ begint rebellerend met horten en stoten, maar vindt uiteindelijk toch zijn drive als het refrein eraan komt. Mooi hoe het nummer enkele keren plots van rauwe rock in een episch engelensfeertje omslaat. De kern van het album zit naar het einde toe, waar knap gepresteerd wordt. Het was voor mij vooral een les in luisteren met open mind, zonder vooroordelen en alles over me te laten komen. De productie creëert genoeg ruimte om elk instrument duidelijk te horen en alles heeft zijn plaats. De uitvoeringen, zowel vocaal als instrumentaal, zijn trouw aan zijn ambitieuze visie. Hij trekt alle registers open. Neal Morse blijft een van Amerika’s meest talentvolle en productieve componisten.

Rocking Klingon (80)

Frontiers Records

Tracklist: 1. Cosmic Mess 2. My Dream 3. Dreamer In The Jailhouse 4. All Hail 5. The Argument 6. Make Like A Breeze 7. Overture Reprise 8. I Hate My Brothers 9. Guilty As Charged 10. Reckoning 11. Bring Ben 12. Freedom Road 13. The Brothers Repent / Joseph Revealed 14. The Restoration 15. Everlasting 16. Dawning Of A New Day (God Uses Everything For Good)