Het Zweedse Alfahanne werd in 2010 opgestart en combineert verschillende (sub)genres tot een boeiend en intens geheel. We horen immers invloeden van black metal, classic rock, punk, new wave en gothic in het geheel terug, al durven we zelf wel om Alfahanne in het vakje black metal onder te brengen omdat dit (sub)genre toch wel de bovenhand neemt. Zo’n tien jaar nadat de heren hun debuutalbum, ‘Alfapokalyps’, op de wereld loslieten, komen de heren er met hun vierde full-album aan. Tussendoor zorgde het gezelschap ook nog voor ‘Blod Eld Alfa’ (2015) en ‘Det Nya Svarta’ (2017). Nu zorgen de heren – we vermoedend at de band nog steeds bestaat uit Pehr Skjoldhammer (vocals, gitaar), Fredrik Sööberg (gitaar), Niklas Åström (drums), Jimmy Wiberg (bass) en Stefan Eriksson (keyboards), want daar kregen we geen info over meegestuurd. – voor een tien tracks tellend nieuw werkstuk dat ons uitermate weet te boeien. De band opent hier met een dreigende en mysterieuze, zij het korte, maar heel donker gekleurde intro dat men ‘Intro’ heeft genoemd. Daarna barst het gitzwarte geweld in al zijn heftigheid open met het furieus klinkende ‘9e cirkeln’ dat ons al meteen stevig en krachtig door elkaar weet te schudden. We kunnen wat op adem komen tijdens de intro van ‘Eremiten’ waarna ook deze track openbarst in donker gekleurd geweld dat aan een stevig tempo uit de speakers knalt. Nog wat extra kracht krijgen we met ‘Elden har vaknat’ waar het tempo ook wat hoger ligt. Nog iets heftiger en meer gedreven is ‘Alfa omega’ waar toch een melodieus klinkende tussenstuk in wordt neer gezet. Ook het heel krachtige en gedreven ‘Wolfman’ valt enorm in onze smaak, net als enorm energieke ‘När allt faller-Kaiken Kaatuessa’ waar we onze nekwervels echt wel kunnen testen. Het gaspedaal blijft stevig ingedrukt voor het al even energieke en krachtige ‘213’ waar de heren ook al voor een mooi melodieus intermezzo zorgen. We gaan nogmaals stevig uit het dak tijdens ‘Vår tid är nu’ dat een wat trager moment kent zonder dat men aan kracht,dreiging en duisternis inboet. Tijdens de korte afsluiter horen we wel nog wat gesproken woorden langs komen maar het sluit het album op een heel passende manier af met een toeslaande poort. Het zorgt ervoor dat we intens genoten hebben van deze ‘Vår tid är nu’ en dat Alfahanne ons kon boeien vanaf de eerste tonen tot en met de laatste afsluitende klanken. Black metal fanaten kunnen dit album zo goed als blindelings aan de collectie toevoegen.
Luc Ghyselen (96)
Dark Essence Records
Tracklist: 1. Intro 2. 9:e cirkeln 3. Eremiten (Feat. Doedsadmiral) 4. Elden har vaknat 5. Alfa omega (Feat. Nattefrost) 6. Wolfman 7. När allt faller-Kaiken Kaatuessa (Feat. Spellgoth) 8. 213 9. Vår tid är nu (Feat. Nattfursth) 10. Outro