Noorvik, een stadje in Alaska, gekenmerkt door de inheemse bevolking van de Inuit Indianen: je zou dus denken als je een band met die naam hoort dat deze ook uit deze contreien komt. Niets is minder waar, want deze heren komen uit Keulen, Duitsland en ze spelen instrumentale post rock. En dit van een uitmuntend niveau. Op hun vorige twee albums werd vooral een sfeer van het Hoge Noorden gecreëerd, wat zeker de band naam ergens begrijpelijker maakt. Op ‘Hamartia’, geïnspireerd door Griekse mythologie, en tevens het derde album gaat de band iets wat steviger te keer op bepaalde nummers. Zeker op ‘Tantalos’, het openingsnummer, horen we stevige instrumentale postrock met sterke riffs en prima drums. ‘Hybris’ is dan weer een zeer geslaagde mix van hun ouders sfeervolle sound met een ietwat harder toon: een prachtig nummer. ‘Ambrosia’ laat je aanvankelijk wegdromen op grote sneeuwvlakten met hier en daar een sneller oprisping, wat zorgt voor sfeervolle muziek. Op het mmer dan vijftien minuten durende ‘The Feast’ horen we diverse stijl en tempowisselingen: van atmosferische momenten tot zeer stevige stukken: wat een beresterk nummer. En dit gaat zo maar door op het album: stuk voor stuk topnummers. Om dan te eindigen met het sublieme ‘Tartaros’. Ik ben eigenlijk niet zo een grote fan van pure instrumentale muziek omdat mij soms begint te vervelen om dit een gans album lang te aanhoren. Uiteraard zijn er uitzonderingen en zijn er bands die erin slagen om ook in dit genre top albums af te leveren: welnu Noorvik hoort zeker in dit rijtje en is één van mijn favoriete bands in dit genre.

Bart Verlinde (88)

Tonzonen Records

Tracklist : 1. Tantalos 2. Hybris 3. Omonia 4. Ambrosia 5. The Feast 6. Aeon 7. Atreides 8. Tartaros