Urgent: Point Of No Return

Urgent ontstond ergens in de late nineties toen zanger Yvan Quiblier en zanger / gitarist / keyboarsdspeler Steff Rabilloud uit Grenoble de handen in elkaar sloegen. Vandaag laten ze zich omringen door zanger / drummer Yves Delelo, zanger / bassist Didier Teixeira en gitarist Pierre Caci. Sedert hun start bracht de band in 2005 het debuut ‘Out Of Time’ uit, dat in 2011 gevolgd werd door ‘Asylum’. We zijn intussen een elf jaar verder en de Fransen werpen onder de titel ‘No Point Of Return’ een derde reeks nummers te grabbel voor liefhebbers van een genre, dat melodieuze hard rock, metal en stukjes AOR weet te combineren. Zelf situeren ze zich ergens tussen Pretty Maids, Eclipse en Gotthard, wat in sommige nummers mooi te horen is. Op de productie van Patrick ‘the magician“ Liotard (Now Or Never, Nightmare, KingCrown, Archange…) valt niet op aan te merken, de elf nummers klinken fris en mooi gedoseerd. De lange intro van ‘Moon Is Rising’ bouwt op naar een stevig openingsnummer. Vocalist Yvan blijkt bij momenten dat timbre van Volbeat’s Michael Poulsen te hebben, wat mij persoonlijk best aanspreekt. ‘Silence’ is een stuk meer dreunend en de duistere en agressievere aanpak doet me soms aan Metallica denken. Maar het kan een pak melodieuzer zoals bij ‘Now Or Never’, dat er stevig tegenaan gaat met knap solerend fretwerk. ‘Meets The Eyes’ is wellicht het rustigste nummer van het album. In ‘One Last Ride’ horen we duidelijke invloeden van Gotthard. De handtekening van Leo Leoni, onder de vorm van de rauwe riffs die ook beide gitaristen hier ook hanteren, zijn een voor ondergetekende een streling voor het oor. Ook ‘Ivory Tower’ kent dat heerlijk snarenwerk, alhoewel een aanstekelijke melodie het nummer dan meer richting melodieuze rock laat over hellen. Een heerlijke track met knap versierend gitaarwerk, waardoor mijn volumeknop automatisch een ferme draai krijgt. Een pakje meer heavy metal vinden we dan terug in het Iron Maiden achtige en haastige ‘Rise Up’. We sluiten af met twee oudere nummers, die een ‘2021’-versie gekregen hebben: ‘Tell Us A Lie 2021’ van hun tweede album en het progressieve ‘The Wild And The Young’ van hun debuut. Yves’ ritmesectie zorgt met Didier’s groovy baslijnen vaak voor een solide basis, waar de beide gitaristen vaak gretig op inpikken. Op zich een nieuw album dat niets spectaculairs biedt, maar waar enkel maar goede en variërende nummers op te vinden zijn. De heren zijn misschien niet erg productief, maar wat ze op de markt brengen mag er zeker wezen.

Rocking Klingon (80/100)

Independent release

Tracklist: 1. Moon Is Rising 2. Silence 3. Now Or Never 4. Reach For The Skies 5. Meets The Eyes 6. Little By Little 7. One Last Ride 8. Rise Up 9. Ivory Tower 10. Tell Us A Lie 2021 11. The Wild And The Young 2021