Mevrouw en meneer Platow Andersson brengen hun derde album uit, alhoewel The Hellacopters’ man met het eerste album eigenlijk niets te maken heeft. Maar Lucifer heeft inmiddels een min of meer vaste bezetting gekregen doordat Johanna Sadonis meneer Andersson aan de haak sloeg. Doet er wel een beetje toe, aangezien het geluid met ‘Lucifer II’ wat toegankelijker werd. ‘Lucifer II’ bevatte aanstekelijke nummers zoals ‘California Son’ en ‘Dreamer’. ‘Lucifer III’ trekt op het eerste zicht de lijn door middels het redelijk aanstekelijke ‘Ghosts’. Ook ‘Midnight Phantom’ baadt in hetzelfde goedje als ‘Ghosts’, waardoor de doom van Lucifer toch wel erg poppy klinkt. Hetzelfde kan gezegd worden van ‘Leather Demon’, dat rustig opent en daarna gezapig opbouwt met een heerlijk rifje ergens in het midden. Het volgende nummer heet, hoe origineel, ‘Lucifer’. De gehoornde zelve zal er niet van wakker worden van dit sixties psychedelisch popriedeltje. Het begint nu toch wel zeer lichtvoetig te worden naar mijn bescheiden mening. Ook ‘Pacific Blues’ is een beetje meer pop dan metal. Niet slecht, een beetje bluesy (verrassing?!), maar vooral een beetje braaf. Ik begin ervoor te vrezen dat het niet meer goed komt. Gelukkig blijkt ‘Coffin Fever’ een beetje meer haar op zijn tanden te hebben. ‘Flanked By Snakes’ is meer boogie rock dan doom. ‘Stay Astray’ is nog een beetje pop extra. ‘Cemetary Eyes’ is de rustige afsluiter van dienst. Bij momenten deed de stem van Sardonis me denken aan Sam Brown. En eerlijk gezegd geef me dan liever Sam Brown, van dit half slappe gedoe wordt ik niet supervrolijk. Mevrouw Sardonis heeft een beetje haar wilde haren verloren. Zet die Hellacopters gozer aan de kant en geef me de oude Sardonis terug. Ik ben misschien een beetje streng, want dit album bevat een aantal leuke nummers, maar mist toch wat zwaar metaal.

Frederik Blieck (79)

Century Media

Tracklist: 1. Ghosts 2. Midnight Phantom 3. Leather Demon 4. Lucifer 5. Pacific Blues 6. Coffin Fever 7. Flanked By Snakes 8. Stay Astray 9.Cemetery Eyes