Ben Levin: Before Me

‘Before Me’ is reeds het tweede full-album van de jonge pianist / vocalist / componist Ben Levin, een knaap uit de buurt van Cincinnati die pas in zijn eerste jaar college zit. Maar als je de twaalf tracks die op dit album prijken hoort, heb je de indruk dat Ben een oude rot in het vak is die al jaren meedraait in het circuit van donkere juke joints: niets is dus minder waar. Wat wel waarheid is, is het feit dat Ben Levin hier op een schitterende volwassen manier achter de microfoon en de toetsen zit. Pure blues, boogie woogie, swing, … het stroomt zo uit de toetsen en zijn vocalen zijn er telkens “boenk” op. Voeg daarbij een aantal gereputeerde sidemen die hem hier op een al even schitterende manier bijstaan en je verkrijgt een parel van een bluesalbum waar, in eerste instantie, de mooie diepe vocalen en het uitmuntend pianowerk van Ben opvallen. Maar ook de soepele adequate begeleiding op drums van veteraan Philip Paul is magistraal te noemen. Voeg daar dan ook nog het sublieme en bijwijlen fenomenale harmonicaspel van Bob Corritore en de prachtige gitaarlicks van Bob Margolin aan toe, en je verkrijgt een absoluut topalbum in blues middens. Het gezelschap opent meteen swingend met ‘Feel So Good’, een nummer origineel door Big Bill Broonzy gebracht. Met een leuk boogie ritme sluit ‘Pappy’, een eigen compositie van Ben, daar naadloos bij aan. Tijdens het instrumentale ‘This Morning’ mogen harmonica en gitaar een deeltje van de spotlight opeisen. Al even mooi is het rustige en knap gebrachte ‘Confessin’ The Blues’ dat je misschien kent van Jay McShann. Met het ingetogen titelnummer bewijst Ben dat hij ook schitterende pure bluessongs kan schrijven en die dan ook nog vlekkeloos kan neer zetten. Ook de New Orleans rhythm & blues heft geen geheimen voor deze jonge piano-virtuoos. Dat bewijst hij met het eveneens zelfgeschreven ‘Creole Kitchen’. ‘Lonesome Whistle Blues’ – je misschien bekend in de versie van Freddie King – krijgt een al even mooi jasje aangemeten, terwijl ‘So Soon’ opnieuw de gevoelige kant op gaat. Het rustig swingende ‘Load Off My Back’ is opnieuw een origineel nummer van Ben en met ‘Lightnin’ brengen Ben en Bob (Corritore) opnieuw een stukje geschiedenis tot leven. Het nummer voert je immers terug naar 1965 want toen zorgden twee blues giganten (Otis Spann en James Cotton) voor een schitterende versie van dit nummer. Maar daar mag deze nieuwe versie mooi naast staan. Met ‘Wanna Hug Ya, Kiss Ya, Squeeze Ya’ gaan we mooi verder met een knappe blues shuffle om uiteindelijk rustig en kalm af te sluiten met het instrumentale ‘Open Late’, een nummer waar zowel Ben, als beide Bob’s nog eens hun kunnen mogen etaleren. Met deze ‘Before Me’ van Bob Levin worden liefhebbers van traditionele blues op hun wenken bediend. Een heel knap album dat een plaatsje verdiend in elke bluescollectie.

Luc Ghyselen (90)

Vizztone Records VT-BL002

Tracklist: 1. I Feel So Good 2. Pappy 3. This Morning 4. Confessin’ The Blues 5. Before Me 6. Creole Kitchen 7. Lonesome Whistle Blues 8. So Soon 9. Load Off My Back 10. Lightnin’ 11. I Wanna Hug Ya, Kiss Ya, Squeeze Ya 12. Open Late