Seventh Wonder, Moonlight Music Hall.

Seventh Wonder, supports: Max Pie, Methusalem – 20/04/2019 – Moonlight Music Hall, Diest.

In de Moonlight Music Hall zijn vaak de betere artiesten en bands te gast en ook deze avond konden Methusalem, Max Pie en Seventh Wonder aantreden. We mochten dus een exclusief Belgisch avondje prog metal verwachten. Er was geen echte tijdstabel te vinden en de uren die je links en rechts kon terugvinden, spraken elkaar tegen. Gezien het ook een erg zonnige paaszaterdag was, dacht ik dat de autosnelweg wel minder zou bezet zijn en trok tijdig richting Diest. Alhoewel het filebeestje me halverwege toch even te pakken had, viel het eigenlijk nog mee.

* Methusalem: Methusalem was net begonnen toen ik aankwam. Ik kon me een weg banen door de zaal. Nick Holleman en zijn kompanen waren al sterk bezig en de heavy hoge vocalen gierden door de zaal. Heavy metal to the bone. Met twee gitaristen in hun gelederen, zijnde Dennis Hoekstra en Dirk Jan Veenstra, mogen we al wat heavy metal riffs verwachten en die kregen we ook. Acht nummers stonden gepland op hun setlist, al hadden ze er maar een fractie van nodig om hun publiek op te warmen. De charismatische bassist Wilco van de Meij en de, tussen cymbalen verscholen, drummer Jort Visser zorgden voor de motor en ritme. Een korte change-over is ideaal om iets te drinken en even buiten op temperatuur te komen. Het is bij deze temperaturen rap te warm in een klein zaaltje met uitgelaten publiek.

* Max Pie: De mannen van Max Pie moet je mij eigenlijk niet meer voorstellen. Van hun progressive power metal kon ik al meerdere keren genieten. Zoals altijd voelde de zelfzekere vocalist Tony Carlino zich als een visje in het water want in een mum van tijd had hij zijn publiek in de hand. Het vele uitbundige gejuich en applaus bevestigde het succes. Dit was ook gitarist Thibaut Basely, bassist Lucas Boudina en drummer Sylvain Godenne niet ontgaan. Lucas speelde trouwens op een vijf snarige bass. Ze genoten duidelijk van het respons dat ze telkens kregen tijdens na elk nummer. Tony wist dan nog de kneepjes om dat tot een max te pushen. Ook nieuwe nummers zoals ‘The Last Goodbye’ werden gesmaakt en eerlijk, het nummer is een parel. Blijkbaar hadden ze er gisteren ook succes mee. Er zit progressie in de band en elk nieuw nummer is een kunstwerkje.

* Seventh Wonder: De change-over duurde hier duidelijk langer maar dat zal het personeel aan de bar niet erg gevonden hebben. En eerlijk, ik ook niet, de temperatuur begon zijn tol te eisen en een fris pintje deed wonderen. Headliner van de avond was het al in 2000 gevormde progressieve metalgezelschap van Seventh Wonder. Eind vorig jaar hebben deze heren met ‘Tiara’ een vijfde album uitgebracht, een concept album waar een klein meisje de wereld red. Vocalist Tommy Karevik is sedert 2012 ook de man achter de microfoon bij Kamelot, die in een gelijkaardig muziekgenre hoge toppen scheert. De vingervlugge bassist Andreas Blomqvist speelde op een zes snarige bas. Aan zijn flanken werd hij nog bijgestaan door gitarist Johan Liefvendahl en keyboardspeler Andreas Söderin. Achteraan troffen we drummer Stefan Norgren. Deze Stockholmse band zijn al een tijdje op toernee in 2019 en zullen dat nog wel even verder zetten. Mooi verdeeld over een negental maanden doen ze Noorwegen, Denemarken, Italië, Duitsland, België, Nederland, Finland, Zweden, Spanje aan en eindigen in september in de USA. Er waren een aantal die-hard fans die duidelijk die setlist als reisgids omgevormd hadden, want ze waren al meerdere keren aanwezig in deze “Tiara” tournee. Seventh Wonder was een genieten van sfeer en interactie en met een aantal trouwe fans die de nummers vlekkeloos meezongen, zit de sfeer direct heel goed. Ik had hen nog niet eerder live aan het werk gezien. Een band die muzikaal sterk klinkt en een dergelijk frontman in de gelederen heeft, het zou raar zijn dat het zou teleurstellen, maar toch, elk optreden moet ze ook effectief overtuigen. Opnieuw een band om te volgen, want ze bevestigden ruimschoots mijn vermoedens.

Met dank aan Gianni (Hydra Productions).

Tekst en foto’s: Andy Maelstaf.