Ahnengrab: Schattenzeiten

Het Frankfurtse Ahnengrab is terug van weggeweest en zegt haar roots vaarwel. Het begon allemaal in 2006 als een pagan black metal project van drie pubers in een garage, die met vallen en opstaan twee albums en een resem concerten ten beste gaf. In 2015 leek het gezelschap van de aardkloot te zijn verdwenen en nu blijkt waarom: om zich helemaal aan hun derde langspeler ‘Schattenzeiten’ te kunnen toewijden. Drie jaar bezinnen en een paar veranderingen in de line-up (waaronder Sebastian Goldberg van het death metalgezelschap Agonize) doen echter wat met een band, maar niet per se ten kwade! Al vanaf de eerste tonen van ‘Aurora’ is het duidelijk dat het niet allemaal meer zo pagan en black hoeft te zijn. Er is een zeer sterke invloed van melodic death metal te horen doorheen het album, met hip soleerwerk (soms tot vervelens toe) en moderne composities die in schril contrast staan tot een doordeweekse black metalschijf. Het is natuurlijk een boutade want ze zijn helemaal anders, maar toch doen ze mij herhaaldelijk aan Dark Tranquility denken (zeker op het erg melodische ‘Phoenici’). ‘Rad Der Zeit’ toont het meest toegankelijke spectrum van melodic death metal met een hoog rock & roll-gehalte, veel groove en lichte tonen. Het pagane zit hem dan ook meer in de epiek en de sfeerschepping, eerder dan in muziek of instrumentkeuze. Moeten fans van het oude Ahnengrab en (pagan) black metal ‘Schattenzeiten’ dan de rug toekeren? Natuurlijk niet. Her en der vinden we een snuifje onheil, de oosters aanvoelende gitaarlijnen op ‘Katharsis’ zullen menig Melechesh-fan bekoren en de pagan drafjes op ‘Urknall’ blijven werken, Lemuria is er niets tegen. De voelbare melancholiek die Ahnengrabs jongste geesteskind uitwasemt, is hier ook een meerwaarde in. Op ‘Herbstbeginn’ en ‘Des Weltenend Melancholie’ horen we dan al wat meer snuifjes black met hoge snelle gitaarlijnen en slepende, goed opgebouwde partijen. Die partijen zijn soms ook nodig om het wat interessant te houden, want het blijft allemaal toch een beetje basaal en cliché. “Speciallekes” die dit wat doorbreken en met onverwachte invloeden uit de hoek komen, zijn ‘Des Weltenend Melancholie’ en afsluiter ‘Sternenmeer’.

Sam Bruynooghe (73)

Einheit Produktionen

Tracklist: 1. Aurora 2. K-37c 3. Phoenici 4. Rad Der Zeit 5. Herbstbeginn 6. Urknall 7. Des Weltenend Melancholie 8. When Paths Separate 9. Sternenmeer