Funeral Oration: Antropomorte

Het Italiaanse black metal gezelschap Funeral Oration werd in 1989 opgestart maar hield het na een aantal demo’s en een full-album, ‘Sursum Luna’ (1996), in 1997 voor bekeken. Maar in 2017 staken gitarist / keyboardspeler Luca La Cara en vocalist The Old Nick de koppen terug bij elkaar en met ook nog Luca M. (drums) zorgde men voor een tweede full-album met ‘Eliphas Love’ (2019). Ondertussen zijn we weeral bijna vijf jaar verder en pas nu komt Funeral Oration met zijn derde werkstuk op onze deur kloppen. Nog steeds zijn de bezielende krachten Luca La Cara en The Old Nick van de partij, terwijl het tweetal dit keer omringd wordt door Iblis (bass) en David Folchitto (drums). ‘Antropomorte’ is goed voor een kleine achtendertig zwartgeblakerd muzikaal geweld waar dreiging, kracht en melodie samen worden gebracht in zeven tracks. Voor iedereen die nog steeds beweert dat metal in het algemeen gewoonweg oeverloos gebeuk is en teksten meekrijgt waar geen zinnig mens iets aan heeft, … Funeral Oration bewijst hier het tegendeel. Oké, de heren kiezen inderdaad voor heel krachtige en dreigende black metal en zullen dus maar door een deel van de muzikale familie gehoord worden. Maar, op gebied van teksten zoekt het kwartet het toch wel vrij ver. Niet dat we iets begrijpen van de Italiaanse taal, maar we kregen toch mee dat de heren op zoek gingen naar gedichten die ze in hun moedertaal hebben vertaald. Zo is ‘Amor Obsessio’ een vertaling van ‘La morte embaumée’ dat Maurice Rollinat in 1883 schreef. ‘Il serpente della genesi’ is dan weer een vertaling van ‘Lilith’ van Remy de Gourmant uit 1892 en ‘Notturno sepolcrale’ is dan weer een vertaling van ‘Ténèbres’ origineel in 1895 geschreven door Albert Samain. Zo zie je maar dat ook huidige musici soms beroep doen op heel oude teksten om inspiratie op te doen en dat er ook gezocht wordt naar niet al te plat getreden paden. Funeral Oration zorgt zodoende voor een goed album dat ons blijft boeien van begin tot einde. Ons daadwerkelijk van de sokken blazen doen de heren echter niet, al hebben we ook nooit de intentie om een stukje te gaan skippen. Liefhebbers van black metal zullen hier dus een tijdlang zoet mee zijn, al vermoeden we dat de band geen zieltjes zal winnen bij muziekfans die niet houden van black metal, hoe melodieus sommige fragmenten ook zijn.

Luc Ghyselen (75)

Avantgarde Music AV 495

Tracklist: 1. Plenus Larvarum 2. Amor Obsessio 3. Cloaca cattolica 4. Il serpente della genesi 5. Notturno sepolcrale 6. Stregheria 7. Ebbrezza pagana