Unholy Congregation 5 @ Qubus, Oudenaarde.

Na een uiterst geslaagde eerste avond van Unholy Congregation 5, wacht ons nog een namiddag / avond vol black metal geweld. Er worden nog acht bands aangekondigd, maar … daarover later meer.

*Foto’s: Follow The Hunt*

Het Belgische Follow The Hunt, met als thuisbasis Oostende, mag de aftrap geven. Het gezelschap doet dit echt wel goed. Hun donkere sound bevat voldoende kracht, dreiging en kilte om ons black metal hartje sneller te doen slaan. Ook op gebied van melodie zit het goed bij het vijftal en toch blijkt het geheel niet over te slaan op het publiek dat er wat stoïcijns bij staat, al probeert zeker de gitarist er met wilde gebaren, wat beweging in te krijgen. Toch is Follow The Hunt een mooie aanwinst voor het (sub)genre in ons landje.

*Foto’s: Oerheks*

Oerheks, eigenlijk een soloproject van Hans Cools, mag als tweede het podium het podium op. Hij zorgde reeds voor drie demo’s, maar die kunnen ons, eerlijk gezegd niet volkomen over de streep trekken. Benieuwd dus hoe de man, en zijn kompanen, het er live zouden van af brengen. En nee, het blijkt ook nu dat het gezelschap ons niet doeltreffend genoeg weet te raken met hun nochtans donkere en dreigende sound die krachtig wordt neergezet. Extra visuele attributen, we zien kaarsen en een soort van altaar plus een extra opkomst van een in een pij gehulde figurante, kunnen het geheel niet redden al voegt het wel een soort van occulte sfeer aan het geheel toe. Het zijn vooral de schreeuwerige vocalen die het niet doen voor ons. Wat technische problemen halen dan ook nog eens de vaart uit de show en zodoende, moeten we besluiten dat Oerheks niet echt ons ding is en zal zijn.

*Foto’s: Darkest Mind*

Nog meer Belgisch black metal geweld krijgen we van Darkest Mind, al kan je hun sound misschien beter als melodic black metal bestempelen, waarbij de gitaren duidelijk op de voorgrond treden met de ene lick na de andere. Spijtig genoeg stond het geluid, dat vonden wij ten minste, echter vrij zwaar op de bassen afgestemd waardoor de hogere tonen soms het onderspit moesten delven. De band beheerst hun instrumenten met verve, maar iets te weinig variatie in de nummers zorgt er dan weer voor dat het voor ons wat aanvoelt als eenheidsworst zonder dus duidelijk verschil in de nummers onderling.

*Foto’s: Häxenzijrkell*

Daarna was het tijd voor het Duitse Häxenzijrkell, een gezelschap dat ook vooral inzet op een duistere en kille sfeer creëren. Groot was de verbazing toen ik zag dat het gedreven en energieke geluid slechts verzorgd wordt door slechts twee bandleden: een gitarist / vocalist en een energieke drummer. Het tweetal zorgt voor heel wat duistere krachten in een vrij kil aanvoelende sound die ons weet te bekoren. Samen met wat kaarslicht brengen ze hun atmosferische klanken wat de zaal duidelijk kon appreciëren.

*Foto’s: Kosmokrator*

Met Kosmokrator komt de laatste Belgische band van de dag aan bod. Dit vijftal brengt black metal met sterke death metal invloeden. Hier en daar kon ik elementen oppikken die recht van Behemoth hun latere werk konden komen. Het gebrek aan kennis van hun materiaal, gecombineerd met de nadruk op bas door de pa zorgde helaas voor een wall of sound die ons minder kon raken. Dat betekent echter niet dat de rest van de zaal niet voor de bijl ging, want we zagen immers dat de heren vlot het overgrote deel van het publiek in hun greep hadden.

*Foto’s: Eïs*

Het Duitse Eïs stond met een quasi onvermoeibaar enthousiasme op de bühne. Het is eigenlijk voor het eerst dat we zoveel intense beweging en enthousiasme op het podium zien. Ook op gebied van interactie met het publiek scoort dit Duitse kwartet hoog. Op muzikaal vlak noteren we dan weer dat gitarist Abarus quasi continue melodieën speelt over de riffs van Wylk heen. Dit zorgt ervoor dat er altijd wel iets nieuws te horen is, zolang de basgitaar en drummer niet té intensief spelen. We moeten toegeven dat we, samen met zo goed als iedereen in de zaal, wel te vinden zijn voor de in duisternis en dreiging badende sound van dit gezelschap.

*Foto’s: Snorre Ruch / General Gribbsphiiser*

Doorheen de dag was er reeds gecommuniceerd dat Slagmaur hun show moest afzeggen. Door een probleem met de luchtvaartmaatschappij hadden ze geen instrumenten noch materiaal om hun executie-show uit te voeren. In plaats hiervan kregen we een dertig minuten durende voorstelling van Snorre Ruch (Thorns) en Rune (Slagmaur). Dit bestond uit enkele anekdotes uit de geschiedenis van Thorns én enkele stukken van het langverwachte nieuwe album. Zo krijgen we een afgewerkte track te horen met vocals van Aldrahn (Dødsheimsgard) alsook een track waar de vocals nog opgenomen moeten worden. Het nieuwe album zou in de loop van 2024 moeten uitkomen en zou wel eens een absolute topper kunnen worden na wat we reeds gehoord hebben. Als afsluiter kregen we ook nog één nieuwe track van Slagmaur te horen en begaf Snorre Ruch zich naar de merch waar men desgewenst extra vragen kon stellen of materiaal laten signeren. Ook organisator Filip L’Hommelet werd nog even in de bloemen gezet door Snorre vanwege alle moeite die hij deed om alsnog het benodigde materiaal ter plaatse te krijgen.

*Foto’s: Whoredom Rife*

Gezien de materiaalpech van Slagmaur mag Whoredom Rife de avond afsluiten. Ook hun materiaal bleef achter, maar ze konden zich behelpen met materiaal van andere bands en fans. De set voelde met zijn vijftig minuten vrij kort aan, maar de band gaf zich gedurende die tijd wel voor de honderd procent. Typische Noorse black metal werd er geserveerd aan een hoog tempo met enorm veel kracht en dreiging. Dat de vocalist hierbij de interactie met het publiek niet schuwt, draagt bij tot een prachtige set die de avond uiteindelijk op een heel positieve noot afsluit, ondanks het feit dat de band niet met hun eigen instrumenten op de bühne staan.

Al bij al moeten we besluiten dat ook de vijfde editie van Unholy Congregation opnieuw een schot in de roos was. Niet elke band kon ons even veel bekoren, maar vooral Whoredom Rife, Eïs en Häxenzijrkell maakten enorm veel goed, terwijl we zeker en vast Follow The Hunt niet willen vergeten. Net iets minder, maar nog steeds goed, vonden we de sets van Oerheks, Darkest Mind en Kosmokrator.

Met dank aan Filip en het complete team achter Unholy Congregation.

Tekst Thomas Vervoort en Luc Ghyselen.

Foto’s: Luc Ghyselen.