De speeltijd is voorbij. Wat ooit in 2016 nog speels en rebels begon, is intussen stevig uitgegroeid tot een band met een eigen karakter. Ze beleefden allerlei verhalen, die de basis van nieuwe liedjes geworden zijn. Met “ze” bedoel ik zanger Marcus Heinonen, de gitaristen Daniel Almqvist en Johan Bergman (die beiden ook de opnames en productie verzorgden), drummer Christoffer Almqvist en recent toegetreden bassist en achtergrond zanger Thomas Berggren. Het verschil met vroeger is dat het nu allemaal dieper doorweegt. Het blijft niet langer oppervlakkig. Ze omschrijven het gevoel zelf als “problematisch zoals het leven zelf” ondanks de ontelbare uren die erin gestoken zijn. Iedereen leeft in een constante oorlog met weinig compromissen. Alhoewel het vorige album van Aerodyne, ‘Damnation’, wel duistere passages kende, bleef het jeugdig. Maar met ‘The Last Days Of Sodom’ willen ze niet meer spelen. Ze willen je slaan, naar je grommen, je kleren van je lijf scheuren om je te laten zien hoe lelijk het allemaal echt is. Elk liedje gaat over dingen die uit elkaar vallen. Instorting. Leugens. Verwoesting. Er is geen plaats meer voor glamour, alleen woede en nihilisme dat zijn wezen in alle richtingen spant. Zowel zwaarder als sneller. Meer apathie en toch meer emoties. Het is een puinhoop waarop gebaseerd werd voor een elftal nummers, die vooral muzikaliteit en talent weet te bundelen. Tekst en muziek werd door vocalist en gitaristen geschreven. We treffen een aantal erg uptempo nummers, zoals de blitse opener ‘Angband’ met erg knap en vingervlug fretwerk, ‘Whirlwind of Fire’, ‘100 Days Of Death’ en het agressieve titelnummer ‘Last Days of Sodom’. Soms voel je de geest van Iron Maiden, zoals het snelle en ritmische ‘Alien Front’. De trager dreunende ballad ‘Innocence Lost’ is best agressief en groovy. ‘Blood In The Water’ pakt het minder intens aan, maar het explodeert allemaal in de refreinen. Naar het einde kunnen ze die uitbundigheid niet meer intomen. Het nummer blijft krachtig rond zich heen zwaaien. Verder klassieke heavy metal zoals het beukende ‘Dust To Dust’ met de energieke en traditionele riffs, die heel het nummer zorgen voor een stevig ritme. Dat galopperende element horen we ook bij het afsluitende ‘Children In The Sun’, waar een solerende snarenplukker voor wat extra’s zorgt. Deze derde langspeler is in hun korte carrière een knappe stap vooruit. Een goede vocalist zorgt dat het allemaal boeiend blijft. Globaal gezien klinkt het album vrij goed dankzij het stevig gitaarwerk dat meestal in uptempo nummers verpakt wordt.
Rocking Klingon (80)
Rock Of Angels Records
Tracklist: 1. Angband 2. Razor’s Edge 3. Dust To Dust 4. Innocence Lost 5. Whirlwind Of Fire 6. Endgame 7. Last Days Of Sodom 8. Alien Front 9. Blood In The Water 10. 100 Days Of Death 11. Children Of The Sun