Nocturna: Daughters Of The Night

‘Daughters Of The Night’ is het debuut van een nieuw gezelschap rond multi-instrumentalist Federico Mondelli, je misschien bekend van zijn werk met Be The Wolf, Volturian of Frozen Crown. Nocturna, want dat is de naam die de band kreeg – let wel op want er zijn verschillende bands met die naam –, bestaat uit Hedon (gitaar), Antares (bass), Deimos (drums) en de twee vocalisten Grace Darkling en Rehn Stillnight. En het zijn vooral die laatste twee die schitteren op dit debuut. Nee, we gaan de inbreng van de overige muzikanten helemaal niet minimaliseren, want elk nummer krijgt een schitterende opbouw mee, waar drums, bass, gitaar en keyboards mooi samen werken om er een knap muzikaal geheel van te maken waar elementen uit gothic, symphonic metal en power metal samen smelten. Vooral de heel mooie en melodieuze gitaarsolo’s vallen in zeer goede zin op. Maar telkens opnieuw worden wij vooral getroffen door de twee vocalisten die elk hun eigen stem timbre inbrengen en zo voor een vocale pracht zorgen. Soms zingen beide dames samen, maar meestal, vooral tijdens de strofes, komen beide dames apart aan bod. Dit levert tien tracks – we hebben er voor ons gemak maar de korte intro (‘Spectral Ruins’) en het al even korte ‘Nocturnal Whispers’ bijgeteld – op die ons stuk voor stuk kunnen bekoren. Op het ene moment denken we meer richting Nightwish, terwijl we een volgende ogenblik eerder richting Within Temptation neigen. Soms gaan we zelfs een stukje verder en flitst de naam Epica door ons heen en zelfs de kracht en de aanstekelijkheid van bijvoorbeeld Powerwolf komt soms onze gedachten binnen. Dit om maar aan te geven dat Nocturna best wel een heel interessant schijfje heeft afgeleverd dat tal van invloeden herbergt, maar uiteindelijk samensmelt tot een heel knap geheel met een eigen gezicht. En daar zijn de twee uiterst knappe, melodieuze en krachtige stemmen van Grace Darkling en Rehn Stillnight vooral verantwoordelijk voor. Mogen we Nocturna uitroepen tot een nieuwe sensatie? Misschien nog niet, maar als de band ook kan instaan voor knappe live concerten zijn ze heel goed op weg om deze boude uitspraak waar te maken. Een van de laatste keren dat we zo werden weggeblazen door een debuutalbum, was door een band die ondertussen is uitgegroeid tot een absolute topper in zijn (sub)genre: Amaranthe.

Luc Ghyselen (95)

Scarlet Records SC 404-0

Tracklist: 1. Spectral Ruins 2. New Evil 3. Daughters Of The Night 4. The Sorrow Path 5. Sea Of Fire 6. Blood Of Heaven 7. In This Tragedy 8. Darkest Days 9. Nocturnal Whispers 10. The Trickster