Vega: Anarchy And Unity

Al twaalf jaar staat het Britse Vega hoog in de lijsten van de melodieuze rock. Toch is er sinds de release van hun debuut ‘Kiss Of Life’ in 2009 veel veranderd. Waar ze destijds begonnen als een AOR rock band breekt Vega deze dagen meer potten met steviger werk. Het gezelschap bestaat uit de broers keyboardspeler James Martin en bassist Tom Martin, zanger Nick Workman en gitarist Marcus Thurston. De laatste aanwinsten (na de release van het vorige album) zijn drummer Pete Newdeck en voormalig Inglorious-gitarist Billy Taylor. Het totale geluid wordt nu meer dan ooit gitaar georiënteerd, al zorgen deze ingrijpende wissels niet voor te veel verandering in hun algemene geluid. Het nieuwe album bevat weliswaar een paar zwaardere nummers, over het algemeen vinden we ze onder een rock vlag, waar de melodie altijd centraal staat. Ze blijven trouw aan hun geluid, maar vernieuwen van songwriting door nieuwe elementen toe te voegen. De opener ‘Beautiful Lie’ eist meteen alle aandacht op. Catchy en melodieus bijten de heren van zich af. Wie de zes vorige albums niet kent, zal met deze eerste de “Right in your face” pittige gedrevenheid van de band alvast leren kennen. ‘Sooner Or Later’ levert nog meer hard-hitting rock. Waar je denkt dat je het beste gekregen had, zit je mis. De klassieke Vega-rocker ‘End Of The Fade’ laat het tempo wat zakken, maar scoort hoger wat groove en attitude betreft. Nog zo’n subliem nummer is ‘Ain’t Who I Am’, dankzij het explosieve refrein dat een knap antwoord brengt op de subtielere tussenstukken en het intens solerend snarenvermogen. Of we ‘Welcome To Wherever’ een (power) ballad mogen noemen of niet, het zweeft ergens tussen het steviger werk op de plaat. Bij ‘Live For Me’ is dat rustig gevoel wat meer uitgesproken door de piano die de vocalen begeleiden, hoewel het nummer halverwege transformeert in een schreddende stevige rocker met een keyboard als knappe tegenpool. Maar wie nog meer richting AOR zoekt, zal zijn gade vinden bij ‘Kneel To You’ met een flinke laag keyboard, die alles wat zachter maakt. Veel voorspelbaar bevestigend werk, maar toch kan het gezelschap verrassend uit de hoek komen met een kort maar funky ‘C’mon’, dat voor vingerknipjes en stampende voetjes zorgt. Of de afsluiter ‘2Die4’, die opnieuw een andere rock laat horen. Misschien een beetje harder dan vorige albums, maar meer dan bevestigend voor het niveau dat de band kent. Met een nieuwe muzikale injectie bewijzen ze nog meer dan voorheen dat de bombastisch groovende en soms explosieve melodieuze rock hun vruchten afwerpt. Met één voor één rasmuzikanten en geen enkele echte tegenvaller in het drie kwartier durend feestje is ‘Anarchy And Unity’ een echte aanrader.

Rocking Klingon (88)

Frontiers Records FRCD 1152

Tracklist: 1. Beautiful Lie 2. Sooner Or Later 3. End Of The Fade 4. Ain’t Who I Am 5. Welcome To Wherever 6. Bring The Riot 7. Live For Me 8. Kneel To You 9. Glow 10. C’mon 11. Had Enough 12. 2Die4