Sun Of The Suns : Tiit

Dat er bij heel wat metalbands die nog steeds in relatieve onbekendheid opereren, “ondergronds” als het ware, een heel pak uiterst talentvolle musici zitten, komt soms maar sporadisch naar boven. Wie kan heel eerlijk beweren dat hij bands als de Italiaanse bands The Modern Age Slavery, Carnality of Nightland daadwerkelijk kent? Ook wij, bij MUSIKA, moeten diep graven en wij zijn dan ook heel verbaasd dat leden van die bands de koppen samen steken om iets nieuws te vormen die dan een debuutalbum aflevert dat inslaat als een bom. Luca Dave Scarlatti (vocals) en Marco Righetti (gitaar) zijn vaste krachten bij technical death metal band Carnality. Die laatste heeft ook een verleden bij Nightland, een symphonic death metal band waar Ludovico Cioffi instaat voor gitaar, vocals en orkestratie. Diezelfde Ludovico is ook actief bij The Modern Age Slavery , een band die een mix brengt van deathcore en death metal alwaar hij instaat zowel gitaar als orkestratie. Onder de naam Sun Of The Suns wil dat trio – Luca Dave Scarlatti (vocals), Marco Righetti (gitaar) en Ludovico Cioffi (gitaar) – de grenzen van extreme metal verleggen. Nog nodig is een bassist en een drummer. Voor dit debuutalbum werken de heren dan maar samen met Francesco Paoli (Fleshgod Apocalypse) op drums en Simone Mularoni (DGM, Empyrios) op bass. Tien tracks levert het kwintet af die bij MUSIKA inslaan als een ware splinterbom waar we zelfs na een aantal luisterbeurten nog niet van bekomen zijn. ‘I Demiurge pt. 1’ is een heel rustige instrumentale intro die je helemaal niet voorbereid op wat komen moet. Het korte stukje kabbelt rustig weg al gaat het naar het einde toe wat crescendo. Niets om je druk over te maken, denken wij hier, we kennen tientallen zo’n intro’s. Maar, oh jeetje, wat hebben wij het verkeerd. Van zodra ‘I Demiurge pt. 2’ start krijg je zo’n typische rauwe death metal stem over je heen gekapt, gaat het tempo met een enorme ruk de hoogte in, voel je de kracht toenemen, en krijg je een portie technisch vernuft te horen in een zinderende brok muziek die we misschien het best kunnen omschrijven als progressive technical death metal met tal van verrassende wendingen in ritme en tempo. Maar “een vogel maakt de lente niet”, net zoals een goed nummer er geen goed album van maakt. Maar zie, met ‘The Golden Cage’ gaan de heren gewoon verder op dit verpletterende of alles vernietigende niveau. Wij weten niet zo goed waarop we ons moeten focussen: de rauwe death metal stem, de impressionante drumpatronen, de pulserende basslijnen of de heftige riffs die slechts onderbroken worden voor puntgave melodieus klinkende solo’s. Met zowel het titelnummer, ‘Tiit’, als de opvolger ‘Obsolescence Corrupted’ gaan de heren op dit hoge niveau verder en blijven we soms verbazing stil staan terwijl de muziek uitnodigt tot een wilde mosh of circlepit die je slechts mag onderbreken als je je luchtgitaar wil omgorden tijdens de gitaarsolo. Kortom, heel indrukwekkend werk. ‘To Decay To Revive’ is dan een kort instrumentaal heel rustig moment om tot rust te komen, want zodra de eerste klanken van ‘Flesh State Drive’ uit de speakers weerklinken weet je dat je terug meegesleurd wordt op een heel intense en beklijvende trip getekend Sun Of The Suns. Daar doet ‘hacking The Sterile System’ in niet voor onder. De technische tempo en ritmewisselingen vliegen je om de oren, terwijl de ondertussen gekende rauwe death metal vocalen je blijven opzadelen met een ongemakkelijk gevoel en de melodieuze gitaarsolo voor wat verluchting zorgt. Laat je opnieuw niet vangen aan de rustige intro van ‘Of Hybridization And Decline’, want al vlug dendert het vijftal in al zijn heftigheid en technisch vernuft verder met rake drumpatronen, pushende bassen en heftige riffs. Natuurlijk vergeten de heren niet om te spelen met tempo en ritmeveranderingen. Nog even alles recapituleren zullen ze gedacht hebben voor de afsluiter van dit album want ‘I Emperor Of Nothingness’, start rustig en zelfs aarzelend, maar dat alles wordt al vlug van tafel geveegd als de band heftigheid koppelt aan kracht en energie om gedreven verder te stomen. Nar het einde toe gaat de band terug met rustgevende klanken die er voor zorgen dat ook wijzelf volledig tot rust kunnen komen zodat we even kunnen nadenken over het vervolg. Wij zijn maar zelden onder de indruk van een debuut, maar met ‘Tiit’ slaagt Sun Of The Suns erin om ons van de ene verbazing in de andere te laten vallen. Na afloop blijven we even vertwijfeld achter maar al vlug zorgt de repeatknop voor soelaas. Gelukkig mogen we ook vertellen dat Sun Of The Suns een meerder albums deal heeft gesloten met Scarlet Records. Wij kijken nu al uit naar het vervolg!

Luc Ghyselen (98)

Scarlet Records SC 397-0

Tracklist:

1. I Demiurge pt. 1 2. I Demiurge pt. 2 3. Golden Cage 4. Tiit 5. Obsolescence Corrupted 6. To Decay To Revive 7. Flesh State Drive 8. Hacking The Sterile System 9. Of Hybridization And Decline 10. I Emperor Of Nothingness