Sonic Haven: Vagabond

De nieuwe band Sonic Haven kunnen we zien als het muzikale antwoord dat Herbie Langhans nu geeft, toen hij een tijd geleden gevraagd werd wanneer hij nog eens actief zou zijn in de wereld van de Duitse melodieuze power metal. Hierbij denken we aan Seventh Avenue, Sinbreed en Avantasia. Dit is altijd het sterke punt van de legendarische zanger geweest, dus zal hij gedacht hebben “schoenmaker blijf bij uw leest”. En gelijk had hij, hij is gekend van zijn jarenlange bijdrage in diverse bands. Momenteel is hij ook frontman bij Voodoo Circle, maar aan dat lijstje kon hij recentelijk ook nog Firewind toevoegen. Sonic Haven bevat enkele van Langhans’ muzikale partners: André Hilgers (Bonfire, Rage, Silent Force) op drums, Carsten Stepanowicz (Radiant) op gitaar en Dominik Stotzem (Beyond The Bridge) op bas. Waar Langhans zelf instond voor de productie, ligt de mix en mastering in de handen van studio veteraan Sascha Paeth. De schijf opent stevig met het titelnummer ‘Vagabond’. Mooi verdeelde melodieuze Duitse stomende power metal die sterk overgoten is met agressieve riffs en een overtuigende vocalist. ‘Back To Mad’ begint met een ferme keyboard intro, die in klassiek melodieus gitaarwerk overgaat. Dat klassieke heavy metal geluid grijpt je in een goed opgebouwd nummer. ‘Nightmares’ borduurt op dit sterk en pakkend ritme verder. Herbie volgt nauwgezet in het refrein met zijn typische rasperige toon, waar hij samen met de solo’s van zijn muzikale snarenbroeder Carsten Stepanowicz een indrukwekkende furie ontketent. De Avantasia-vibe zit volledig in ‘Keep The Flame Alive’, dat overloopt van het pure bloed van de beste heavy metal. Geweldige riffs en solo’s in een knappe productie inclusief een refrein om je volledig te laten gaan. ‘End Of The World’ bevat ook die gesmeerde motor die voor een denderende ritmische basis zorgt, maar na het instrumentale middenstuk, dat mooi wordt opgebouwd, vervolgen we naadloos in een gitaarsolo waar Carsten even zijn betere zelf ten tonele geeft. De dreigende hymne ‘The Darker Side’ legt de duistere kant van de klassieke heavy metal bloot. Met ‘I Believe’ kruipen we uit de diepte en belanden terug in de power metal wereld. Kracht, melodie, snelheid en daarbij een erg plakkend refrein zijn de onmiskenbare troeven die deze topper bevat en daardoor mijn favoriete nummer wordt. Terug wat Avantasia in ‘Save The Best For Last’, de bombastische ballad die magische sfeer en een krachtig refrein weet te combineren. Even van de aarde loskomen, hemelse melodieën die toch dat ruige kantje in zich verbergen. We variëren tussen de genres, zo houden de heren het best interessant. ‘Blind The Enemy’ doet ook zijn duit in het zakje met een vlotte compositie met sterk gitaarwerk, dat hier en daar wat progressieve stukken kent. ‘From White To Black’ moeten we ergens zoeken tussen metal en hardrock. Het tragere ritme katapulteert je enkele decennia terug, alhoewel deze als enige mij niet kan boeien. Afsluiten in schoonheid met ‘Striking Back’ dat met samenzang opent. Veel keyboard, dat het allemaal erg verteerbaar maakt. Langhans’ doorwinterde rauwe stem, die soms richting Jørn Lande gaat, zorgt voor een serieuze meerwaarde als vocale begeleiding tussen de sterke gitaarsolo’s en bewijst dat hij één van de beste vocalisten van het genre is. Je merkt dat er goed over de composities nagedacht werd en dat zorgt voor een album bomvol traditionele Europese melodieuze power metal. Samen met een indrukkende bezetting weet de band hun individuele talenten op een knappe manier te bundelen. Aanstekelijke tracks, waar telkens het vuur aan de lont gelegd werd, zorgen voor een album dat makkelijk boven de massa uitkomt.

Rocking Klingon (88)

Frontiers Records FRCD 1116

Tracklist: 1. Vagabond 2. Back To Mad 3. Nightmares 4. Keep The Flame Alive 5. End Of The World 6. The Darker Side 7. I Believe 8. Save The Best For Last 9. Blind The Enemy 10. From White To Black 11. Striking Back