Skarlett Riot: Invicta

Het Britse Skarlett Riot zorgt met ‘Invicta’ voor een derde full-album sinds hun opstart in 2010. Nog steeds is vocaliste Chloe “Skarlett” Drinkwater de frontdame en ook beide broertjes Oglesby (Danny (gitaar, backing vocals) en Luke (drums)) zijn er nog steeds bij. Nieuw, sinds eind 2019, is bassist Tim Chambers. Muzikaal kan / mag je Skarlett Riot situeren tussen hard rock en alternative metal in. Zonder dat we de vorige albums en ep’s willen te min doen, is Skarlett Riot steeds een band geweest die ons vooral tijdens live concerten weet te overtuigen. We zijn dan ook benieuwd hoe het viertal het er vanaf brengt met het elf tracks tellende ‘Invicta’. Opener ‘Breaking The Habit’ opent wat mysterieus om daarna dankzij krachtige riffs het album op gang te trekken. We zijn in een beetje ontgoocheld in de stem van Chloe. Begrijp ons echter niet verkeerd, de dame zingt schitterend, maar we hadden een meer krachtiger stemgeluid verwacht die voor pakken extra dreiging had kunnen zorgen. Want telkens Danny voor ondersteuning zorgt, krijgen we een extra adrenaline stootje. Luister eens naar de aanvangsfase van ‘Gravity’ en je begrijpt wat we bedoelen. Dit keer opent het kwartet krachtig en strak en de eerste schreeuw / grunt van Chloe is er “boenk op”. Daarna schakelt ze weer over op cleane zang en missen we een rauw of ruw randje dat er opnieuw komt als Dany invalt. Tijdens ‘Black Cloud’ speelt het gezelschap wat tempo’s en ritmes, wat zorgt voor een mooi opgebouwd nummer, terwijl Chloe ook nu weer mooi clean zingt, maar ook eens aantoont dat ze het wel rauwer kan. Intussen hebben we ons verzoent met het werk dat Skarlett Riot hier neer zet, want we moeten toegeven dat elk nummer goed in elkaar zit, dat het viertal voor mooie wisselingen zorgt in tempo’s en ritmes, dat ze goed spelen met kracht en rustiger fragmenten, en dat ook wisselwerking van de vocalen ons uiteindelijk overtuigd. Dat wij eerder vallen voor de iets rauwere, ruwere stem van Chloe dan voor haar echt wel knappe cleane zang, ligt dus gewoonweg aan het feit dat we vooraf eerder op die zijde van haar stembereik hadden gegokt. Ons eindoordeel over deze ‘Invicta’ is dan ook dat Skarlett Riot best wel voor een heel knap album heeft gezorgd. Een album dat de fans van het (sub)genre in het algemeen en van de band in het bijzonder zal bekoren, en dat er hoogst waarschijnlijk zal voor zorgen dat de naam Skarlett Riot iets luider zal klinken in de muziekwereld. Het is de band van harte gegund.

Luc Ghyselen (85)

Despotz Records DZDL 453

Tracklist: 1. Breaking The Habit 2. Gravity 3. Black Cloud 4. Underwater 5. Stronger 6. Cut The Ties 7. Into Pieces 8. Not Alone 9. To The Flames 10. Falling 11. Human