Thron: Pilgrim

Het Duitse gezelschap Thron ging in 2015 van start als een project met muzikanten die hun strepen eerder verdienden bij andere bands. Een mix van black metal en death metal, met wat accenten uit traditional heavy metal was het uitgangspunt en dat resulteerde ondertussen reeds in twee full-albums: ‘thron’ (2017) en ‘Abysmal’ (2018). Vooral dat laatste album kreeg vrij lovende kritieken. Nu is het vijftal – Samca (vocals), PVIII (gitaar), SII (gitaar), SXIII (bass) en CII (drums) – er terug met een derde creatie die ze ‘Pilgrim’ hebben gedoopt. ‘Pilgrim’ telt tien tracks en beukt meteen krachtig de deur open met ‘The Prophet’. Kracht, brutaliteit, duisternis, dreiging, en ja zelfs agressie zit allemaal mooi verpakt in de sound van de heren die ze meestal energiek en gedreven op je af vuren. Niet dat de heren enkel staan voor oeverloos gebeuk, helemaal niet zelfs, want op tijd en stond weten de heren middels knappe wijzigingen in tempo en ritme ons bij de les te houden. We gaan hier zeker niet beweren dat we overdonderd worden door Thron, maar het kwintet zorgt er wel voor dat onze aandacht nergens verslapt en zo kunnen we stevig headbangend genieten van deze tien tracks die er gemakkelijk voor zorgen dat we een tijdlang onze dagdagelijks “corona beslommeringen” van ons kunnen afzetten. Zoals eerder gesteld openen de heren meteen krachtig en strak met ‘The Prophet’. Je wordt meteen bij de keel gegrepen en Thron verslapt uiteindelijk pas zijn greep na de laatste tonen van ‘Into Disarry’. Dat ze ondertussen even wat minder lucht door je luchtpijp lieten gaan, moet je er natuurlijk bij nemen, al zijn er dus ook momenten aanwezig dat je net iets meer zuurstof kan happen. ‘Epitome’ vinden we toch ene beetje vreemde track: het is een instrumentaal stuk (iets meer dan twee minuten) dat je opzadelt met een erg ongemakkelijk gevoel en dat de vaart, naar onze smaak toch, wat uit het album haalt. Misschien was het beter geweest om met dit nummer te openen, al ruiken we het angstzweet nog een tijdlang nadat dit beklijvend stukje ons wat verweest achterlaat. Daarna nemen de heren terug de draad op en beuken ons, met gevoel voor variatie in tempo en ritme, opnieuw van hot naar her. Als we er absoluut een track moeten uit kiezen als onze favoriet nummer dan kiezen we voor het iets meer dan acht minuten durend duister en dreigend geweld van ‘The Reverence’ dat mooi opgebouwd wordt en knap gearrangeerd wordt. Maar misschien kiezen jullie wel voor een ander nummer, want miskleunen horen wij alvast niet langskomen. ‘Pilgrim’ beschouwen we niet als een absolute topper, maar liefhebbers van vooral black metal – al komen ook blackened death metal fanaten in aanmerking – zullen hier toch een tijdlang zoet mee gehouden worden.

Luc Ghyselen (85)

Listenable Records

Tracklist: 1. The Prophet 2. To Dust 3. Nothingness 4. Hosanna In The Highest 5. Epitome 6. The Reverence 7. The Valley Of The Blind 8. Den Of Iniquity 9. Gaia 10. Into Disarray