Phil Campbell and The Bastard Sons: We’re The Bastards

Ik ga maar meteen klare wijn schenken bij het begin van deze review: een echte Motörhead fan was ondergetekende nooit. Slechts een paar nummers uit het immense oeuvre van deze rock / metal iconen kan me boeien. Na het overlijden van boegbeeld Lemmy Kilmister stond ik dan ook nogal sceptisch tegenover de nieuwe band van gitarist Phil Campbell. Samen met zijn zonen – Todd (gitaar), Tyla (bass) en Dane (drums) – en vocalist Neil Starr vormde hij toen dit Phil Campbell and The Bastard Sons. Er kwamen pakken lovende kritieken over dit vijftal die in het begin een mix bracht van wat eigen nummers aangevuld met vooral Motörhead klassiekers. En eerlijk: zelf vond ik het maar zus en zo. Ik bedoel maar: een Motörhead klassieker zonder Lemmy is niet echt Motörhead, terwijl de meeste “eigen” composities in het verlengde lagen van dat illustere gezelschap. De titelloze ep uit 2016 was dan ook niet echt “my cup of tea” te noemen. Ook opvolger ‘The Age Of Absurdity’ (2018) bleek nog niet echt wat ik verwachtte van een “nieuwe” band, daar ook deze langspeler in het verlengde ligt van wat Motörhead bracht. Het was dan ook met een heel pak scepticisme dat ik me waagde aan het nieuwe full-album van Phil Campbell and The Bastard Sons. Opener ‘We’re The Bastards’ is een leuke opener, eentje die gemakkelijk mee te brullen zal zijn tijdens live concerten. Maar echt overtuigd ben ik niet van dit hard rock ‘n’ roll nummer. Dit verandert meteen met de eerste tonen van ‘Son Of A Gun’: een mooie bassintro en dan is het vijftal vertrokken met een stevige knipoog richting Southern rock. Kortom een nummer dat even goed bij Black Stone Cherry of zelfs Lynyrd Skynyrd op de setlist kan prijken. En, hey, vanaf dan klikt het wel met dit gezelschap. De heren hebben precies de juiste mix gevonden tussen hard rock ‘n’ roll en Southern rock. We worden in ieder geval op onze wenken bediend met gedreven en energiek gebrachte nummers en keer op keer worden we spontaan meegesleurd in het enthousiasme die dit schijfje uitstraalt. Track na track is dit genieten geblazen. Vergeet dus alles wat ik in begin van deze review schreef, ren naar de platenboer of bestel als de bliksem online, zet je stereo op tien en laat de nieuwste van Phil Campbell And The Bastard Sons door de speakers knallen. Ik garandeer je dat je na vier nummers je vocht peil moet bijstellen want tegen dan loopt het zweet in straaltjes uit je poriën van het headbangen, het rondstruinen met je luchtgitaar, het meebrullen, … Kortom dit is genieten geblazen! En met dit tweede full-album zorgt Phil Campbell and The Bastard Sons voor een overheerlijk album dat van een doodgewoon feestje een knallende party maakt. Liefhebbers van hard rock ‘n roll, Southern rock en / of classic rock moeten dit schijfje absoluut aan de collectie toevoegen. Voor de rest mogen ze me ook overtuigen met een live concert. Ik kijk er al naar uit!

Luc Ghyselen (92)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. We’re The Bastards 2. Son Of A Gun 3. Promises Are Poison 4. Born To Roam 5. Animals 6. Bite My Tongue 7. Desert Song 8. Keep Your Jacket On 9. Lie To Me 10. Riding Straight To Hell 11. Hate Machine 12. Destroyed 13. Waves