Het Finse Slow Fall werd in 2016 opgestart door bassist en songwriter Markku Kerosalo. Een eerste ep, ‘The First One To Fall’ (2017), telde vijf tracks en situeerde zich muzikaal in het vakje melodic doom. Daarna waren er de nodige strubbelingen in de line-up, maar sinds 2019 lijkt die terug wat op een steviger voet te staan. Markus Taipale (vocals), Aki Pusa (drums), Heikki Kakko (gitaar) en Juho Viinikanoja (gitaar) maken nu samen met Markku Slow Fall uit. All die strubbelingen in de line-up zorgde ook voor muzikale strubbelingen want op dit eerste full-album is er geen sprake meer van doom, wel van een heel goede en mooie mix van melodic death metal en wat melodic black metal. ‘Beneath The Endless Rains’ opent met ‘Resonance’, een heel mooi opgebouwd instrumentaal nummer dat van heel rustig en kalm aanzwelt tot een stevige en krachtige climax. Zo’n nummer zorgt er voor dat we meteen bij de les worden gehouden en dat we uitkijken wat er zal volgen. Met ‘Across The Cold’ worden we al meteen op onze wenken bediend. Een korte rauwe kreet opent en wordt weg gedrumd door melodieus maar krachtige klinkende riffs en stevige drumpatronen. ‘Exile The Day’ opent met een stevig marsritme om dan melodieuzer verder te gaan, te spelen met tempo’s en ritmes – die gaan van zacht gefluister tot uiterst krachtige uithalen – en ons enkel laat smachten naar meer van die mooi opgebouwde nummers. Het krachtige en stevig beukende ‘Under This Corroded Sky’ is een volgend mooi voorbeeld van hoe je een knap nummer kan opbouwen. Opnieuw spelen de heren met wisselingen in tempo en ritme zonder aan kracht of melodie in te boeten. Een heel knappe gitaarsolo is de kers op deze taart. Met ‘Witnesses To The Fall Of Night’ trekt het vijftal alle registers open. Dit energiek en gedreven stukje melodic geweld is een lust voor elk oor dat gespitst is op metal in het algemeen. Ook nu weer tilt een sublieme gitaarsolo het nummer naar een nog hoger niveau. Misschien enkel spijtig dat dit brokje melodieus agressief en brutaal geweld wat abrupt wordt afgesloten. Maar goed, aan alle mooie dingen komt een eind. Het tempo gaat er volledig uit voor ‘Drown (Beneath The Endless Rains)’ dat opnieuw een knap opgebouwde track is geworden waarin vocalist Markus bewijst dat hij niet enkel een rauwe dreigende stem kan opzetten maar evengoed mooi, zuiver en clean kan zingen. Na een rustige aanloop stormt het gezelschap in, mag ik stellen een tweede deel, onvervaard vooruit om na opnieuw een knappe gitaarsolo al het opgebouwde tempo te laten zakken tot een minimum om uiteindelijk toch op volle kracht te eindigen. Het heel energieke en gedreven ‘When The Suns Collide’ volgt met beukende kracht, een stevig tempo en voldoende melodie. Een basslijn mag ‘Tomorrow Is A Buried Hope’ inzetten waarna de overige muzikanten meteen het ritme oppikken en er gedreven tegenaan aan. Opnieuw speelt het vijftal wat met krachtiger fragmenten en rustiger momenten en opnieuw valt dan op hoe soepel de vocalen van Markus klinken. ‘Everyting Left With Nothing’ start verrassend. Een kalme en heel rustige start met … breekbare vrouwelijke vocalen. Als je dan de krachtige stem van Markus hoort invallen verkrijg je een enorm stemmencontrast. Ook het tempo en de kracht gaat dan stevig de hoogte in, terwijl de vrouwelijke stem nog een paar keer opduikt, maar dan een stuk krachtiger en steviger dan in de openingsfase. Het gitaarspel op het eind van de song zorgt voor een heel rustige afsluiting van zowel het nummer als het album. Slow Fall is dus nog een band uit Finland die een knappe internationale reputatie kan opbouwen – deze ‘Beneath The Endless Rains’ is alvast een uitmuntend visitekaartje – zodat het land van de duizend meren binnenkort misschien beter bekend zal staan onder de naam “land van de duizend metal bands”.
Luc Ghyselen (95)
Inverse Records
Tracklist: 1. Resonance 2. Across The Cold 3. Exile The Day 4. Under This Corroded Sky 5. Witnesses To The Fall of Night 6. Drown (Beneath The Endless Rains) 7. When The Suns Collide 8. Tomorrow Is A Buried Hope 9. Everything Left with Nothing