IJsland en black metal, het is een combinatie die niet meer uit het metallandschap weg te denken valt. Met haar desolate landschappen, kille ijswinden en duistere bossen, hoeft het ook niet te verbazen dat de black metalbands er als paddenstoelen uit de grond schieten. Eén van de laatste nieuwe zaailingen was eind februari klaar voor de oogst: Hræ, het éénmansproject van I, oftewel Thordur Indridhi Björnsson (of zoiets). Na een zevental jaar de gitaren en bassen voor diverse black metalbands te bedienen, besloot Thordur dat de wereld rijp was voor een nieuwe band in de intussen gekende IJslandse avant-gardestijl. ‘Par Sem Skepnur Reika’ is doordrenkt van de ontstemde gitaren, tonnen dissonantie en zowel ritmische als tonale anarchie. Het doel van deze effecten: vervreemding en desoriëntering, dat is zowat de rode draad van dit debuutalbum. Raspende holle vocals die in de mix van de voor- naar de achtergrond heen en weer golven, gitaarlijnen die met een fractie van een seconde verschil dezelfde melodie iets hoger of lager spelen, oeverloze feedback en distortion… Het is eigenlijk allemaal een beetje misselijkmakend, wat ongetwijfeld exact de bedoeling is. Op ‘Tungur Og Eitursky’ valt het zwalpende gitaareffect dat de dreigende, diepe drumtoms vergezelt, haast psychedelisch te noemen, misschien een gevolg van I’s dienst als bassist bij stonerdoomband Naught, de enige niet-black metalband waarin hij speelde. Soms gaat het er lichtjes over: hoewel alles ongetwijfeld perfect uitgekiend geplaatst zal zijn, klinkt het op ‘Drep’ bij wijlen eerder alsof hij zijn neefje van acht een liter wodka heeft laten drinken en vervolgens een gitaar in zijn pollen heeft geduwd. Met het gitaarmatige kattengejank op ‘Hafidh yfirthyrmandi’ kan je dan weer probleemloos gevangenen tot verregaande bekentenissen dwingen op Guantanamo Bay. En dat is niet eens een belediging, omdat dystonie net het doel is (mission meer dan accomplished). Sporadisch geeft Hræ ook een paar stukjes eerder klassieke black metal ten beste, en daaruit blijkt ook wel het talent en de kennis van de man. De afsluiters ‘Hryllingurinn’ en ‘Paradis’ zijn nog het meest klassiek te noemen: black metal van het trage, dreigende soort. Openers ‘Sköpunarverkidh’ en ‘Tungur Og Eitursky’ vormen een gezonde tussenvorm van klassiek en avant-garde met koude snedige riffs en eenvoudige maar doeltreffende leadgitaar. Met andere woorden: dit album en dit project is er geen voor mensen die hun black metal graag to the point en eenvoudig hebben. Hræ mikt met dit album, dat de grenzen van het psychisch gezonde aftast, zeker op een ervaren en selectief doelpubliek.

Sam Bruynooghe (68)

Independent Release

Tracklist: 1. Sköpunarverkidh 2. Tungur Og Eitursky 3. Drep 4. Hafidh Yfirthyrmandi 5. Hryllingurinn 6. Paradis