Muzikaal genie Mauro Cordeiro startte een aantal jaren terug zijn eigen een-mans-band Leatherjacks, verwijzend naar een bruin leren jasje had waar hij van hield. Hij nam de zang- en gitaarpartijen voor eigen rekening, maar ook het schrijven van de nummers deed de man zelf. Hij nam hiervoor het concept van AOR, Hard Rock en eighties metal, mengde deze wat door elkaar, maar vergat daarbij niet om trouw te blijven aan zijn Braziliaanse roots. Dit alles resulteert in een eigen geluid. Deze ‘Extremely Dangerous’ is het vervolg op ‘The Lost Arks Of Rock And Roll‘, zijn debuut uit 2017. ‘Dejacked’ trekt de schijf op gang en kent een aanstekelijke ‘right in your face‘ riff om mee te starten, die direct je aandacht trekt. Dat de opener soms naar de basics terugkeert is het ene uiterste opzoeken om de gierende gitaarsolo des te prominenter in de spotlights te laten schijnen. De opener heeft zijn start niet gemist. Waar deze eerste nog straight rock ’n roll in zich had, is in ‘I Hate To Fall In Love‘ meer glam te bespeuren. Het nummer is een stuk gepolijster maar ook passiever. Het toont een andere kant van deze virtuoze componist. Terug naar de snelweg met ‘Songs For The Strangest Ones’. Een intense drumsessie, een ferme portie vocalen en krachtig gitaarverweer daarbovenop, dat vormen de basis van deze stevige rocker. Titeltrack ‘Extremely Dangerous’ lijkt een pak minder dreigend dan de titel doet vermoeden. Het is de eighties klank die bij momenten eerder zeemzoet aanvoelt en het tragere ritme ondersteunt dat. Maar deze sluwe vos in schapenvacht weet het allemaal op een dergelijke manier aan te pakken, dat je al vrij snel mee zit te knikkebollen op het aanstekelijke ritme. ‘Persona Non Grata’ heeft iets traditioneels en trots in zich. Het zit zowel in de strofes als in het uitnodigend refrein. Misschien zit de ratelende bas, die hier en daar doorkomt, er voor iets tussen? Of de progressieve stukjes die tussen de lijntjes te vinden zijn? Een nummer dat op een goede plaats komt om een album telkens verrassend te houden. De bombastischere zangstijl in ‘Taured’ is het bindmiddel in dit stampend rocknummer, samen met een portie agressief gitaarwerk, die passie en stevigheid met elkaar weet te combineren. Sterke progressief aanvallende riffs zorgen voor een extra duister laagje in ‘The Payback Day’. De dreigende stem laten een koude rilling over je rug lopen. Heel wat speelser begint ‘Spells And Zombies Through The Night’, maar toch klinkt het vuil en ruw. Er zitten vele stijlen in eenzelfde nummer en dat doet je soms verwonderen hoe de man er toch maar in slaagt om deze te combineren. Maar de echter verrassing blijkt in de staart te zitten. Zoals de titel ‘A.O.R Boulevard’ laat vermoeden een ferm stukje AOR, die zorgt om alle eerdere ruwheid een plaats te geven. Opnieuw een nieuwe zanglijn, die de veelvuldigheid van deze vocalist weer laat blijken. Slechts negen, relatief korte nummers, zorgen ervoor dat we vrij rap terug bij het begin terug zijn. Op zich beter zo dan een uur met twaalf nummers, waar er drie het vernoemen niet waardig zouden zijn. Mauro Cordeiro, zanger, gitarist en songwriter, mag trots zijn op zijn nieuw kindje, dat zijn eigen talenten in vele manieren mooi laat uitblinken.
Rocking Klingon (84)
Independent Release
Tracklist: 1. Dejacked 2. I Hate To Fall In Love 3. Songs For The Strangest Ones 4. Extremely Dangerous 5. Persona Non Grata 6. Taured 7. The Payback Bay 8. Spells And Zombies Through The Night 9. A.O.R. Boulevard