Opgepast progrockfans: het vijfde album van Airbag, ‘A Day At The Beach’, kan wel eens dé progrockplaat van 2020 worden. Wat deze Noren uit Oslo presteren met dit album is absolute topklasse. En dat was hun vorig album ‘Disconnected’ ook al. Soit, deze band maakt alleen maar steengoede muziek. En dat dan nog in een verkleinde bezetting, begonnen als een vijfkoppige band, nu in een trio maar dit hoeft zeker geen kwaliteitsverlies te zijn, denk maar aan de masters of progrock Rush, decennia lang een trio. Let wel, beste MUSIKA lezers: dit is geen progmetal maar pure prog die wel meerdere luisterbeurten nodig heeft om alle lagen van zijn pure schoonheid te ontdekken. ‘Machines And Men’ zet al direct de toon. Dit is een up tempo nummer, het stevigste van het ganse album met schitterend gitaarwerk, wat een aanstekelijke riffs en dito zang. Dit is één van de beste progrock nummers ooit. ‘A Day At The Beach’, ‘Part 1’ en ‘Part 2’ konden zeker op een Pink Floyd plaat gestaan hebben: geen plagiaat, of een kopie, maar eigen topcreaties met invloeden van deze Britse grootheid. Het enig mooie ‘Into The Unknown’ doet wat aan de rustiger Riverside en Lunatic Soul denken: een nummer om bij weg te dromen met erg kwetsbare doch wondermooie zang. Op ‘Sunsets’ horen we weer iets pittiger riffs van de prima gitarist, wat opnieuw voor een prima up tempo nummer zorgt. Eindigen doet dit album met ‘Megalomaniac’ met Floydiaans gitaarwerk. Het nummer komt erg traag op gang om te versnellen op het einde. Dit beluisteren is een must voor elke fan van gitaarhelden. Een prachtig nummer met ook een speciale vermelding voor het drumwerk. Waaw : dit is progrock om “u” tegen te zeggen. Fans van Pink Floyd, Porcupine Tree, Riverside, Blackfield zullen hier een delirium van krijgen.

Bart Verlinde (98)

Karisma Records KAR186

Tracklist: 1. Machines And Men 2. A Day At The Beach (Part 1) 3. Into The Unknown 4. Sunsets 5. A Day At The Beach (Part 2) 6. Megalomaniac