The Order: Supreme Hypocrisy

Het Zwitserse The Order staat voor een mix van hard rock en melodic heavy metal en werd in 2004 in Bern opgestart. Met ‘Supreme Hypocrisy’ is het viertal van The Order – Gianni Pontillo (vocals), Bruno Spring (gitaar), Andrej Abplanalp (bass) en Mauro “Tschibu” Casciero (drums) – aan zijn zesde full-album toe. Het album opent met een riff die ik net al eerder gehoord heb al kan ik die in eerste instantie niet echt thuis wijzen. Dan schiet het me te binnen: Heart’s ‘Barracuda’ opent ook op die manier. Toch krijgt ‘The Show’, want over dit nummer gaat het, uiteindelijk een eigen smoel mee. Meteen lijkt de toon gezet voor een album dat aangenaam weg luistert. Melodieus en stevig rockend zonder echt zwaar of extreem te worden. Een album die het uitstekend had gedaan in de begin jaren tachtig toen classic rock en hard rock een extra injectie aan kracht kregen en heavy metal op stond. Tegenwoordig weet ik het niet zo: voor sommigen zal dit duidelijk te “soft” klinken, maar voor fans van het (sub)genre is deze nieuwe van The Order best een gokje waard. ‘Supreme Hypocrisy’ telt tien tracks die mooi aansluiten bij de tijdsgeest en sound die ik eerder schetste. Melodie staat volledig centraal en de nummers krijgen een heel klassieke opbouw mee. Bass en drums zorgen voor de solide basis. De riffs klinken stevig en goed en zorgen zo voor een mooi framewerk. De vocalen stralen voldoende kracht uit, klinken stevig en goed. En als kers op de taart zijn er de mooie melodieuze gitaarsolo’s. Verwacht geen vernieuwingen bij The Order, maar het geheel rockt zonder veel tierlantijntjes mooi en krachtig verder en dat kan ik op tijd en stond best wel smaken. Echte uitschieters vind ik hier persoonlijk niet terug, dieptepunten ook niet, al ben ik niet zo’n fan van het gevoelige ‘Sometimes’ waar piano (Michael Arrom) de toon zet. Maar gelukkig maakt afsluiter ‘Only The Good Die Young’, dat duidelijk schatplichtig is aan Black Sabbath, veel goed. Zo zorgt The Order met ‘Supreme Hypocrisy’ voor een goed, zij het echt genre gebonden, album zonder uitschieters.

Luc Ghyselen (76)

Massacre Records MASDP 1125

Tracklist: 1. The Show 2. Supreme Hypocrisy 3. Back To Reality 4. Dreams Are Not The Same 5. Save Yourself 6. No Messiah 7. August In Miami 8. Where I Come From 9. Sometimes 10. Only The Good Die Young