Brant Bjork: Brant Bjork

Naast zijn werk bij Fu Manchu is Brant Bjork ook bekend door zijn medewerking aan Kyuss. Meer nog, hij richtte deze laatste op samen met Josh Homme, Nick Oliveri en John Garcia. In 1994 verliet hij Kyuss en verdiende zijn sporen met talloze andere projecten. Tijdens zijn tijd met Fu Manchu (1998-1999) kwam Bjork op het idee een soloalbum te maken. Dit resulteerde in het album Jalamanta, dat op heel wat bijval kon rekenen. De rest is geschiedenis. Wat het desert rock / stoner rock genre betreft hoeven we Brant Bjork dan ook niet meer voor te stellen, de man heeft ondertussen voldoende zijn stempel gedrukt op het genre en behoort nog steeds tot de absolute top acts. Zowel op als naast het podium. Met het album ‘Brant Bjork’ dat je sinds 10 april in de winkelrekken vindt via Heavy Psych Sounds, wordt dat over de hele lijn in de aanstekelijke verf gezet. Klasse komt steeds altijd boven drijven, en dat straalt deze plaat dan ook uit. Dat is alvast onze eindconclusie. De potentiële opvolgers kloppen al een tijdje aan de grote poort, maar Brant blijft dus ook anno 2020 mooi op zijn troon zitten, stellen we prompt vast. Dat blijkt dus al uit die eerste lekker aanstekelijke ‘Jungle In The Sound’. En dan zijn we vertrokken voor een kampvuur tripje naar de woestijn, met de wind in de haren de horizon tegemoet. Dat is althans een gevoel dat me steeds overvalt bij typische desert en stoner rock. Dat is wat we ook voorgeschoteld krijgen op deze knappe schijf. In die zelfde lijn ligt de sound dan ook bij ‘Mary (You Such A Lady)’ , ‘Jesus Was A Bluesman’ en ander ‘Duke Of Dynamite’. Eén voor één songs die je die ene lekkere adrenalinestoot na het andere bezorgen. Zonder daar meer of minder aan toe te voegen weliswaar, maar dat stoort nooit als de kwaliteit torenhoog ligt. En dat is dus bij Brant Bjork gelukkig nog steeds het geval. Die gezapige atmosfeer, die je doet verlangen naar lange zomeravonden rond datzelfde kampvuur keert dus ook terug op de volgende songs als ‘Shitkickin’ Now’ en ‘Stardust & Diamond Eyes’. Conclusie: “Dat Brant Bjork een begenadigd muzikant en zanger is, zijn blues stem voelt bovendien aan als een warm deken tegen donkere tijden, daar bestond en bestaat nog steeds het minste twijfel over. Deze bijzonder kleurrijke en knappe desert rock schijf is het levende bewijs dat zoveel jaren dienst nooit hoeft te resulteren in een flauwe routineklus. Brant Bjork kleurt wellicht niet buiten de lijntjes, en doet ook niet aan zij uitstapjes naar andere genres. Maar brengt gewoon een aantrekkelijke stoner en desert rock schijf uit waarbij hij zijn plaats aan de top van het genre gewoon veilig stelt, voor hopelijk nog vele jaren. We hopen uit de grond van ons hart dat de man nog veel van die lekkere aanstekelijke schijven mag uitbrengen, want het eindpunt is bij Brant Bjork totaal nog niet bereikt integendeel. Dat zet hij op deze titelloze schijf voortdurend in de kleurrijke verf. En nu sluiten we de ogen, zetten die schijf nog eens op, en laten ons gewillig wegvoeren naar woestijnlandschappen, inderdaad, die verre horizon tegemoet.

Erik van Damme (90)

Heavy Psych Sounds HPS 129

Tracklist: 1. Jungle In The Sound 2. Mary (You Such A Lady) 3. Jesus Was A Bluesman 4. Cleaning Out The Ashtray 5. Duke Of Dynamite 6. Shitkickin’ Now 7. Stardust & Diamond Eyes 8. Been So Long