Elegy Of Madness: Invisible World

Elegy Of Madness is een Italiaanse symfonische metalband die toe is aan zijn vierde album. ‘New Era’ was twee jaar geleden de laatste. Omwille van de veelheid aan releases ben ik die echter uit het oog verloren. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een databank bij MUSIKA en kon ik bogen op een verslag van ‘New Era’, door mezelf geschreven. Ik verwachtte me een beetje aan een voortzetting van het symfonische verleden en ik had het wel een beetje gehad met het symfonische genre dat meer en meer kopieën van de kopieën voortbracht. Anno 2019 moet je als band met een zangeres niet proberen Nightwish na te spelen, zelfs niet Arch Enemy of Epica. Nee, bands als Avatarium, Jinjer en Burning Witches bewijzen dat je vooral je eigen weg moet uitstippelen. Benieuwd dus hoe Elegy Of Madness met dit gegeven zou omgaan. ‘New Era’ was al het bewijs dat de band in staat was om zichzelf te heruitvinden. Of dit opnieuw zou lukken met ‘Invisibe World’, kan u hierna vernemen. Opener ‘Egodemon’ verraadt al onmiddellijk dat de band zich er terdege van bewust is dat je best met iets actueels op de proppen komt. De sound klinkt potig maar poppy tegelijkertijd, gaat een beetje richting gothic metal uit, niet verwonderlijk misschien aangezien de referentie in female fronted gothic metal in Italië een zekere Lacuna Coil is. Op ‘Es’ maakt Elegy Of Madness gebruik van moderne toetsen en het geheel klinkt terug heavy maar vooral af. Ik had al een flauw vermoeden dat de band voldoende talent herbergde om een plaat bijeen te schrijven die de luisteraar kan overtuigen. Je mag ze op dezelfde lijn zetten als Secret Rule, Sinheresy, en in zekere zin Temperance, m.a.w. top Italiaanse kwaliteit, maar met ruimte om een breder publiek aan te spreken. Let op het symfonische is nog aanwezig, maar net zoals Nightwish en Within Temptation slaagt de band erin zichzelf aan te passen aan de noden van deze tijd. Eigenlijk weet je na het openingsoffensief al dat het goed komt met deze plaat. De zang van Anja Irrulo kan beklijven en er is voldoende creativiteit om het geheel om te smeden tot een plaat die eruit springt. Elf nummers lang weet deze band de luisteraar te boeien. Ik had het eerlijk gezegd niet verwacht. Misschien toch maar eens mijn schade inhalen en deze plaat samen met ‘New Era’ in huis halen. De twee cd’s passen perfect bij elkaar. ‘Invisible World’ is het logische vervolg en laat een band horen die nog breder gaat en nog professioneler klinkt.

Frederik Blieck (88)

Pride & Joy Records PJM 12135

Tracklist: 1. Egodemon 2. Es 3. Apnoea 4. Invisible World 5. Believe 6. Aegis Of Light 7. Kore 8. Fil Rouge 9. Reborn 10. The Rise Of Sinus 11. Day One