Excelsior is het Deense avant-garde project rond producer, componist en zangeres Anja T. Lahrmann, die vooral in underground middens haar sporen ruimschoots heeft verdiend. Vooral dan als frontvrouw van de indie pop band Ice Cream Cathedral. Ze is nu met dit project, Excelsior genaamd, ruimschoots drie jaar bezig, en brengt haar debuut ‘O Horizon’ op de markt. Een hypnotiserende plaat waar Excelsior de sound van avant-garde verbindt met pop muziek, barok en renaissance muziek. Binnen echter een eigentijdse omkadering, wat het concept zo bijzonder interessant maakt. Vanaf ‘Ultramarine’ gooit Anja trouwens haar zeer heldere en breekbare stem in de strijd, en kleed die aan met muziekstukjes die schipperen tussen pop deuntjes en klanken waar we kop nog staart aan krijgen, en dat maakt deze plaat en artieste zo een bijzonder fenomeen om te koesteren. Het volgende puzzelstuk ‘Time Of None’ past perfect in het vorige, net zoals elk van de daarop volgende songs eveneens in elkaar passen. Alsof Excelsior eigenlijk geen aparte songs brengt, maar één langgerekte samensmelting van kunstwerkjes, puzzelstukjes dus die uiteindelijk een mooie magische puzzel vormen. Waarbij trouwens buiten elke lijn kleuren de rode draad blijft doorheen het geheel. Anja brengt je met een pakkende stem, die vaag ergens doet denken aan bijvoorbeeld een artieste als Bjork, bovendien in opperste ontroering en voert je letterlijk weg naar verre Noorse oorden. ‘In Silico’ is zo een pakkende song waar dat meerder keren in de verf wordt gezet. Excelsior blijft verder die weg opgaan, waarbij ze u heel bewust op het verkeerde been zet. Het avontuur brengt je naar een sprookjesachtige wereld, waar het fijn vertoeven is. De zonnige aanpak klinkt echter niet te klef, zodat ook de avant-garde en rock liefhebber zijn ding hierin zou kunnen vinden. Net als voornoemde Bjork is Excelsior dus vooral een artieste die eveneens zeer bewust speelt met jouw emoties, en voortdurend op zoek is nieuwe deuntjes uit te vinden om je weer op dat verkeerde been te zetten. We krijgen zelfs een heel dansbare song als ‘White Arrow’ waaruit een zekere vorm van dreiging naar voor komt. Weer een ander kunstige manier om de aanhoorder vol bewondering ademloos te laten genieten. Waarna Anja weer voluit aan het experimenteren slaat bij ‘Whime’, luister maar naar de best interessante percussie binnen die song. Afsluiten doet Excelsior met een gesmaakt avant-garde kunstwerk ‘O Horizon’ – de titelsong – om dit bijzonder veelzijdig en experimenteel pareltje af te sluiten met een knal van formaat die echter niet de trommelvliezen doet barsten maar je vol bewondering doet neervlijen in je luie zetel, nog verder nagenietende op de repeat knop duwende. Het fascinerende aan deze schijf is dat Excelsior muziek maakt zoals puzzelstukjes, het ene past perfect in het andere maar er is voldoende plaats om ook daar te experimenteren en improviseren met klanken. Klanken die over de hele lijn aanvoelen als een bijzonder avontuurlijke wandeling doorheen het landschap “muziek” geheten. En deze muziek dan ook tot onaards mooie kunst verheffen. Een aanrader voor iedere avant-garde liefhebber, die niet vies is van enkele gezapige pop deuntjes binnen dat concept is dan ook onze eindconclusie.

Erik van Damme (80)

Big Oil Recording Company

Tracklist: 1. Ultramarine 2. Time Of None 3. Origin 4. Lynx 5. In Silico 6. White Arrow 7. Whims 8. Alba / The High Of A Surrender 9. Wandering Womb 10. O Horizon