Het is moeilijk te geloven dat de Zweedse rockers Crashdiët voor het eerst begonnen in 2000, met hun debuutalbum (‘Rest In Sleaze’) dat pas in 2005 verscheen. In 2006 stierf de toenmalige zanger Dave Lepard, maar er zijn intussen nog andere wissels geweest. Anno 2019 staan ze daardoor misschien wel sterker dan ooit, want geloof me als ik zeg dat dit nieuwe pareltje het wachten waard is geweest. Dit is een productie grotendeels op naam van gitarist Martin Sweet en het album werd gemixt door Chris Laney die aan het debuut, ‘Rest In Sleaze’ van 2005, ook al meewerkte. Titeltrack ‘Rust’ is tevens de opener en met een ratelende bas van Peter London komen we al vlug bij het refrein, dat erg catchy is. De ‘ach ach’-backing vocalen stralen eerder een passieve vibe uit, maar toch weet het nummer zich juist daardoor ook in de kijker te zetten. Het knipoogje naar de Los Angeles glamrock is niet ver te zoeken. Het nummer kwam ook al uit op youtube en is na een maand tijd vlotjes de 150K views voorbij. https://www.youtube.com/watch?v=1fE1wPv7eNA Met een a capella start valt ‘Into The Wild’ in huis. Een stuk ruwer en met hier en daar scherpe kantjes, met veel diversiteit maar de melodie blijft behouden. Ook ‘Idiots’ werd op Youtube uitgebracht (https://www.youtube.com/watch?v=1YEOYnzw8Gs) en is gebaseerd op een vrij agressieve riff. Met een progressieve tint krijgen we een kwaad lied, met verwijzingen naar idioten, haters, fakers en energieverkwisters, dat er toch in slaagt om te headbangen, zelfs bij het thrashende einde. Mispak je niet aan ‘In The Maze’, want wat begint als een erg rustig nummer, grijpt je na enkele seconden bij je keel door een scheurende gitaar. Met de vocalen die er later bijkomen, komt dat rustige terug. Het refrein bevat ook een catchy meezing gehalte. Dit midtempo nummer zorgt niet voor een rustpauze maar het ritme valt wel eventjes een stukje terug. Martin Sweet zorgt terug voor het betere gitaarwerk als Gabriel Keyes even stilvalt. Meezingen kan je met de lyricvideo. ‘We Are The Legion’ was de eerste single die anderhalf jaar geleden als teaser voor het nieuw album gereleased werd (https://www.youtube.com/watch?v=kF5uG7K9GDA). Het doet me denken aan ‘Youth Going Wild’ van Skid Row. Het is een erg toegankelijk nummer, dat destijds als uithangkaartje voor dit album veel verwachtingen schepte. En terug vliegen we er stevig in met ‘Crazy’. Headbangend en schuddend genieten we van deze sleaze rocker, die naar het refrein plots een pak melodieuzer wordt. Voor diegenen die nog niet aan het feesten waren, dit is de trigger! De tekst ‘Here I Am, Rock You Like A Hurricane’ past bij het begin perfect op ‘Parasite’. Ook de riff ondersteunt dit, maar daarna wordt het nummer een pak rauwer dan we van de Zweedse vrienden gewend zijn. Het verfijnde gitaarwerk zal daar wel zijn deel van de eer opeisen, maar de combinatie van ritme, gitaar en zang in dit eighties klinkend geheel zorgt voor een erg goed nummer. Een erg tof nummer. Zo ruw was ‘Parasite’, zo zeemzoet is ‘Waiting For Your Love’. Deze ballad klinkt melancholisch maar wekt eigenaardig geen negatief gevoel op. Het lijkt of het ganse album bijna op YouTube uitgebracht werd, want ook deze ‘Reptile’ is te vinden. (https://www.youtube.com/watch?v=420HcKkKqBw) Het is precies een allegaartje. Het begint met die typische Motörhead drumroffel, maar houdt verder qua gelijkenis op. Het knipoogje gaat een tijdje later naar W.A.S.P., waar animal de gelijkenis in beide nummers is. De progressieve en agressieve gitaarriffs halverwege het nummer en het daarbij horende thrashy aanvoelende ritme doen dan meer aan Metallica denken. Giet alles in een beker, schud enkele minuten en je hebt een prachtig nummer! ‘Stop Weirding Me Out’ heeft dat We-Will-Rock-You, tot-meeklappen-verplichte, drumritme waar je eigenlijk niet aan kan weerstaan. Daartussen zitten erg ritmische stukken die net dat tegenwicht geven en het nummer telkens van balans doen veranderen. De afsluiter ‘Filth – Flowers’ begint op akoestische gitaar, maar wordt door zijn elektrische broers achterhaald. Nog een laatste keer uptempo melodieuze rock, waar zanger Gabriel Keyes nog met enkele vocale lijnen weet te verrassen. Met het album ‘Rust’ kregen we veel verwijzingen naar andere bands, maar toch weten deze heren hun stempel te drukken en er een eigen mix van te maken. Niet vernieuwend, maar een vertrouwd geluid beter gemaakt. Vertrouwd in die zin dat de fans krijgen wat ze verlangen, maar dat er potentieel is om nieuwe fans aan te spreken. De band is bezig met hun ‘Idiots On Tour 2019 tour en passeren daarbij ook ons landje op 5 oktober. Wellicht zullen enkele nummers van dit nieuwe album live gebracht worden. Niet verwonderlijk dat ze op het einde van hun tournee meerdere keren support van Skid Row zijn, want de muzikale match is niet ver te zoeken.

Rocking Klingon (84)

Frontiers Records FRCD 983

Tracklist: 1. Rust 2. Into The Wild 3. Idiots 4. Into The Wild 5. We Are The Legion 6. Crazy 7. Parasite 8. Waiting For Your Love 9. Reptile 10. Stop Weirding Me Out 11. Filth Flowers