King Crown: A Perfect World

Alhoewel King Crown een nieuwe naam is, bracht dit gezelschap al eerder een album, ‘Resilience’, uit onder de bandnaam Öblivïon. Ze brengen, naar eigen zeggen, een mix van neo-klassieke en moderne metal, met hier en daar een progressief kantje. We krijgen elf nummers, die werden gemixed en gemasterd door Roland Grapow in Grapow Studios (Slowakije). Dat biedt de garantie dat we te maken hebben met een moderne en krachtige productie. De man heeft zichzelf al vaak bewezen bij Helloween, Masterplan, Serious Black of Lords Of Black. Zet je schrap voor een drie kwartier power metal. Dat begint al met ‘The Flame Of My Soul’, dat een eerste portie klassieke metal riffs combineert met een catchy refrein. ‘Qumrân Caves’ is iets steviger en ook wat progressiever. Het nummer start met een ratelende bas, is iets hoekiger en bolt niet zoals zijn voorganger. De vocalen van Jo Amore zijn een sterke troef, samen met de krachtige riffs van Steff Rabilloud en Florian Lagoutte die de ouderwetse heavy metal solo’s combineren met de moderne shredding. Verder treffen we Markus Fortunato op bas en David Amore op drum. Dat de melodie en techniek niet vergeten wordt horen we in ‘In The Sky Of Anthens’, dat een progressieve bas laat ronken, samen met een sterke gitaarsolo. Met klassiekere riffs in ‘The Human Tide’ blijven ze trouw aan de heavy metal roots. Een ballad is vaak het moment om de artiesten eens in de kijker te zetten. Ook hier is at zo. ‘Over The Moon’ begint met een pittige gitaarsolo en pakt het daarna een stuk rustiger aan. Echter de krachtig uithalende vocalen en het gitaarwerk snijden stevig door. Ballads: ze hebben hun plus- en minkanten, maar deze is toch erg in mijn smaak gevallen. ‘The End Is Near’ is terug een meezinger en een stuk toegankelijker. De riffs liggen vlotjes op de lange zanglijnen en dat geeft een vertrouwd gevoel. De break halverwege is een ideaal brugje naar de gitaarsolo, die ook hier zijn doel niet mist. De heren zijn duidelijk niet bang om de randjes af te lopen zoals in het progressievere ‘Golden Knights’. ‘Sad Song For A Dead Child’ is terug een sprong naar de progressievere kant van de band. Met deze titel verwacht je ook geen opgewekt nummer. De klaagzang en het trage ritme met de mokerslagen met progressieve ritme dreunt tot op het bot. De roots trouw met een klassieke riff, zo start ‘Soundtrack Of My Existence’. Gans het nummer vervolgt op dat spoor zonder veel variatie. Ook ‘A Perfect World’ kent een meeslepend en eerder negatief begin. Het nummer ontpopt zich echter tot een stomende rocktrack. De rollende riffs op het uptempo ritme zijn de perfecte basis om de melodieuze zanglijnen over uit te gieten. Een goed nummer om af te sluiten. Als bonus krijgen we nog een akoestische versie van de ballad ‘Over The Moon’, waar vooral de vocale prestaties van Jo Amore in de spotlights gezet worden. Ik zou deze King Crown geen hoogvlieger noemen, maar wie zich kan vinden in traditionele riffs met nu en dan een progressieve aanpak zal in dit album zeker zijn goesting vinden.

Rocking Klingon (75)

Rock Of Angels Records

Tracklist: 1. The Flame Of My Soul 2. Qumrân Caves 3. In The Sky Of Athens 4. The Human Tide 5. Over The Moon 6. The End Is Near 7. Golden Knights 8. Sad Song For A Dead Child 9. Soundtrack Of My Existence 10. A Perfect World 11. Over The Moon Acoustic