Soto, supports: Scarlet Aura en StOp sToP – 08/09/2019 – Biebob, Vosselaar.

Is het combineren van drie stijlen op een avond mogelijk? Zeker weten. De ruigere kant van Soto matcht goed met de metal van Scarlet Aura en de energieke riffs van StOp sToP, mja, passen eigenlijk overal bij.

Scarlet Aura: Alhoewel ik het anders verwacht had, begon Scarlet Aura als eerste. Ik had deze band vorig jaar ontdekt als voorprogramma van Rhapsody en was erg aangenaam verrast. Intussen hebben ze sinds begin september vorig jaar een nieuw album, getiteld ‘Hot ‘n’ Heavy’ uit. De avond openen, geen aangename opgave, want je kon het publiek bijna niet zien staan. Crowdsurfen zat er dus niet in of je moest alles zelf doen. Alhoewel Aura Dănciulescu, de bloedmooie zangeres met Roemeense roots, veel moeite deed kon ze het publiek erg moeilijk meekrijgen. Met een aantal nummers uit hun voorgaande albums stond de band nochtans sterk te spelen. De grapjes die ze tussen de nummers probeerde sloegen niet aan en haar man, gitarist Mihai Dănciulescu was de enige die ze bleek te snappen. Ze vertelde tussendoor ook nog dat ze bezig zijn aan een trilogie, waar vorig jaar een eerste deel van uitgekomen was en ze vanavond een single brachten als voorbode op het nieuwe album. Bijgaande was ook een boek verkrijgbaar in de merchandise. Het publiek bleef wat achteraan in de zaal en toen Aura vroeg om dichterbij te komen verroerde niemand. Ze zei dat ze normaal een bril draagt, maar nu dat niet kon door het ‘headbangen’. Toen hun hit ‘You’re Not Alone’ eraan kwam, begon het inmiddels toekomende publiek toch wat te bewegen. Toch een goed optreden van Scarlet Aura en voor mij een leuk weerzien.

StOp sToP: Stop Stop deed het op hun eigen manier. Drie mannen, prettig gestoord, brachten zeer energieke AC/DC-achtige rocknummers. Het publiek was duidelijk aangenaam verrast want de vreemde blikken verklapten dat niemand dit blijkbaar zag aankomen. Rondhuppelend zoals Angus dat doet, met het betere smoelenwerk à là Jim Carrey en terzelfdertijd muzikaal van je jetje geven, je moet het zien om te geloven. Zet daarbij nog een glam-look-gitarist met cowboyhoed en een drummer die precies een snokske gekregen had en je had het recept voor een dol half uurtje rock ’n roll. Naar het einde toe gingen de mannen zelfs even polonaise-gewijs de zaal in en kropen op de bar om nog muziek te maken. Pijn in de nek van het headbangen en pijn aan je lachspieren, maar het is verdomd een goede combinatie om een tam publiek op een zondagavond een beetje wakker te krijgen. Vier albums al op de teller en een grote Europese tour van mei tot een stuk in november, deels met Soto, zal hun bekendheid wellicht aanscherpen. De Spaanse rockers werken stevig aan hun weg. Is dit een geverfde kandidaat voor WildFest volgend jaar?

Soto: Soto is dan weer gans iets anders. Jeff (Scott Soto) vertelde dat hij in 1993 met Talisman voor het eerst in Biebob op een eerste Europese tour. De zanger met Puerto-Ricaanse roots is onder meer ook gekend voor zijn zachter muzikaal werk en toont met deze band dat hij vele genres aankan. Met deze zoveelste band keert hij een stukje terug naar zijn metal-roots. Op dezelfde drum als Stop Stop spelen, daar pasten ze een mouw aan door een T-shirt met Soto-logo over de bassdrum te hangen. Opmerkelijk op het podium was de nieuwe bassist, die zoals zijn mede-snarenplukkers, ook met zes snaren gewapend was. Hij was immers al een tijdje gekend bij de band als songwriter. ‘Hypermania’ opende hun show, een nummer afkomstig van de laatste ‘Origami’ album. Ook ‘Origami’ zelf zat in de lijst. Beetje onrespectvol bleef men achteraan de zaal praten toen Jeff het droevige verhaal wou vertellen van de vorige bassist. Hij vroeg even stilte voor een serieus moment maar achter in de zaal gaf niemand er gevolg aan. De tweede keer was hij terecht minder vriendelijk. Dat de man over een formidabele strot beschikt konden we vele keren horen maar ook gitarist BJ was van een goed getrainde set stembanden voorzien. Enkele covers, zoals Madonna’s ‘Frozen’ en ‘Crazy’ van Seal zaten in de setlist, die eveneens enkele WET nummers bevatte. Er was een koppel aanwezig die Soto blijkbaar volgden op hun tour, maar elk moment opa en oma konden worden. Jeff kon het niet laten om hier grappen over te maken: jolijt alom in de zaal. De eindmeet werd ingezet toen ook de jongens van Stop Stop erbij kwamen en de tent uiteindelijk bijna afbraken.

Met dank aan Cindy Duchene.

Tekst en foto’s: Andy Maelstaf.