Amaranthe, Trix, Antwerpen.

Amaranthe, supports: Warkings, Follow The Cipher – 01/02/2019 – Trix, Antwerpen.

Het weekend inzetten met een concertje is altijd een goede manier om de stress van de voorbije werkweek om te zetten in positieve energie en van het weekend een succes te maken. Als dan nog eens Amaranthe / Follow The Cipher / Warkings op het programma staan, dan ziet je gegarandeerd gebeiteld voor een belevenis die een brede lach op je gezicht zal toveren.

Die brede lach was meteen al aanwezig naar aanleiding van Warkings‘ Belgische debuut. Warkings is een nieuwe power metal band rond Georg Neuhauser, alias The Tribune. The Tribune wordt vergezeld van The Crusader, The Viking en The Spartan. Dit historisch gezelschap beukt er meteen in en slaagt erin een publiek zonder verwachtingen volledig mee te krijgen. Met songs als ‘Hephaistos’, ‘Sparta’ en ‘Gladiator’ is het niet moeilijk om er een feestje van te maken, want dat is een show van Warkings toch wel. Als bonus krijg je er ook nog een special guest bij in de vorm van Melissa Bonny van Rage Of Light die The Butcher van Debauchery vervangt … met verve overigens. Melissa heeft een fenomenale stem en in haar Queen of The Damned outfit een sensualiteit waar alle weerstand nutteloos is. Warkings is geweldig leuk en zou mits professionele begeleiding een alternatief voor Powerwolf kunnen worden.

* Setlist: 1. The Last Battle 2. Never Surrender 3. Battle Cry 4. Hephaistos 5. Sparta (with Queen Of The Damned) 6. Gladiator

Vervolgens stond Follow The Cipher de onmogelijke taak te wachten om Warkings te evenaren. Als dan ook je frontvrouw te kampen heeft met ziekte en duidelijk niet optimaal bij stem is, dan moet je overstappen op “plan B”. Follow The Cipher worstelde in de eerste songs met het geluid en ene gebrek aan dynamiek. Ergens in het midden van de set vond de band zijn tweede adem en werd de stem van Linda Toni Grahn wat versterkt, wat resulteerde in een toegankelijker en heavier sound. Aangezien het album best te pruimen valt, denk ik dat Follow The Cipher nog een tweede kans verdient.

* Setlist: 1. Enter The Cipher 2. A Mind’s Escape 3. Winterfall 4. Play With Fire 5. Carolus Rex 6. (Sabaton cover) 7. I Revive 8. The Rising 9. Valkyria

Uiteindelijk was Amaranthe aan de beurt. Ik was wel benieuwd naar het huidige niveau van de band. Nog maar enkele weken geleden speelde Amaranthe in het voorprogramma van Powerwolf. De band speelde daar een beetje tweede viool voor een band in de vorm van zijn leven. Met haar eigen toer mocht Amaranthe bewijzen dat ze het nog niet verleerd was om en publiek in te pakken. Na de intro was het meteen als raak via ‘Maximize’, gevolgd door ‘Digital World’. Met ‘Amaranthine’ mocht Elize Ryd nog meer schitteren dan ze al deed. Elize is en blijft het centrale gegeven van de band én vooral een zeldzaam geval waarbij iemand het imago van “girl next door” perfect combineert met diva allures zonder geforceerd over te komen. Niettemin is Amaranthe veel meer dan Elize: Nils Molin heeft een stem uit duizend, Johan Andreassen blijkt naast een begenadigd bassist ook nog een prima entertainer te zijn, maar ook Henrik Englund Wilhelmsson als derde vocalist voegt iets toe aan de band. Over Olof Mörck en Morten Løwe Sørensen weten we al lang dat als originele leden van de band samen met Elize de nucleus van de band zijn. ‘That song’ bleek via een komische inleiding een hoogtepunt te zijn. Bij ‘Drop Dead Cynical’ ging de zaal volledig uit zijn bol. En tijdens de encores werd dat nog eens overgedaan via ‘The Nexus’. Amaranthe kan het nog steeds, levert top entertainment, maakt muziek waar geen enkele andere band in slaagt om na te doen, en heeft nog voldoende rek op de formule om middels een paar albums keer op keer in vervoering te brengen.

* Setlist: 1. Helix Intro 2. Maximize 3. Digital World 4. On the Rocks 5. 1.000.000 Lightyears 6. Hunger 7. Invincible 8. Amaranthine 9. GG6 10. Dream 11. Helix 12. Drum Solo 13. 365 14. That Song 15. Drop Dead Cynical / Encore: 16. Call Out My Name 17. Unified 18. Countdown 19. The Nexus

Met dank aan Cindy Duchene, Mike de Coene en Lukas Frank (Napalm Records).

Tekst: Frederik Blieck.

Foto’s: Bianca Lootens.