Lumnos: The Heliosphere Singularity

In februari van dit jaar maakte ik kennis met Lumnos en het was een zeer aangename kennismaking. Zijn vorige album kreeg immers een mooie waardering van mezelf: 82/100. Dat deze Braziliaan, Putrefactus, genaamd veel inspiratie heeft was al bekend. Met zijn solo project Lumnos stelt hij immers met ‘The Heliosphere Singularity’ al zijn tiende album (en de vijfde full cd) voor. En Lumnos gaat op dezelfde trend verder: opnieuw is dit een heel sterk staaltje atmosferische black metal en deze nieuwe schijf overtreft zelfs zijn vorige werk. Bij wijlen zal de black metal fan nog zijn gading vinden maar het atmosferische, zweverige, het ambient gehalte treedt hier duidelijk meer op de voorgrond. Dit is echt luistermuziek om bij weg te dromen en weg te zweven met de nodige tempowisselingen en agressiviteit om het niet monotoon en melig te maken. Ook invloeden van space rock zijn aanwezig waardoor je soms het idee hebt in een ruimtereis te zijn beland. Uiteraard blijft de sound dezelfde maar dit album is gewoonweg een (nog beter) vervolg op het vorig album ‘Ancient Shadow Of Saturn’. Dat de man een begenadigd artiest is staat buiten kijf: hij componeert de nummers, bespeelt immers alle instrumenten en verzorgt de zang: een klasbak die Putrefactus. Fans van atmospheric black metal, ambient, wat space, zullen hier uren kunnen van genieten want dit is werkelijk heel, heel goed.

Bart Verlinde (88)

Flowing Downward

Tracklist: 1. From The Ethereal Cynopolis 2. Until The Limits Of Existence 3. The Teardrop Of Lotus 4. The Sun, The Thunder, The Night 5. A Hell Of A Thousand Suns 6. Shining Mirrors