Rannoch: Conflagrations

Met een derde full-album bouwt het Britse Rannoch verder aan zijn discografie. Rannoch werd in het Britse Midlands in 2004 opgestart en verbaasde met een eerste full-album in 2013. ‘Between Two Worlds’ kreeg immers een aantal heel lovende kritieken. In 2020 zorgde de band met ‘Reflections Upon Darkness’ voor een zo mogelijk nog straffer album. En we gaan maar meteen met de deur in huis vallen: ‘Conflagrations’ heeft alles in huis om nog beter te scoren. Het nieuwe werkstuk werd opgenomen met nog steeds het vaste trio van Paul Lloyd (bass, vocals), Richard Page (gitaar) en Ian Gillings (vocals, gitaar, synthesizer). Voor de drums deed men beroep op Dan Presland, een naam die belletjes moet doen rinkelen bij fans van Ne Obliviscaris en Black Lava. Zeven tracks krijgen we hier te horen die voor liefhebbers van progressive death metal een ware must zijn. De heren zorgen immers voor een pak verrassende wendingen in zowel kracht, als ritme, als tempo, terwijl ze zeker ook de nodige melodie niet uit het oog verliezen. Misschien nog indrukwekkender is het feit dat het gezelschap zowel voor heel rustgevende en kalme momenten kiest en die tussen enorm agressieve en krachtige uithalen plaatst. Ook op vocaal gebied weet Ian te overtuigen met zowel zijn cleane en best wel rustgevende vocalen en zijn enorm agressieve grunts en screams. Voeg daar dan het technische vernuft aan toe en je verkrijgt een impressionant geheel dat voor liefhebbers van het (sub)genre een waar festijn is. Terwijl Rannoch ons reeds weet te overtuigen middels de eerste tracks op het album is dé grootste aandachtstrekker toch het afsluitende ‘Threnody To A Dying Star’ waar de band ons bijna zeventien minuten lang weet te boeien. Het nummer gaat van rustig en kalm, over hard en krachtig tot enorm furieus en agressief. Het kent dus alle kenmerken die we eerder reeds opgemerkt hadden tijdens de overige nummers. Met schitterende drumpatronen bevestigt Dan ook nog eens reputatie is gerespecteerd trommelaar, terwijl we ook enorm bewonderend luisteren naar het fantastisch gitaarwerk dat de heren hier neerzetten. Dat ook de basspartijen op dat zelfde niveau staan, hoeft geen betoog. Kortom, een nummer waar alles in zit wat je mag en kan verwachten bij een progressive death metal band. Onze excuses als we de overige nummers daarmee oneer aan doen.

Luc Ghyselen (88)

Willowtip Records

Tracklist: 1. Degenerate Era 2. Prism Black 3. Threads 4. Conflagrations 5. Daguerreotype 6. EarthRecycle 7. Threnody To A Dying Star