The Freqs: Poachers (ep)

The Freqs is een rock-‘n-roll-powertrio uit Salem, Massachusetts. Hoewel er ‘noise-rock’ op hun bandcamp profiel staat, een omschrijving die niet uit de lucht is gegrepen, is er meer aan de hand. Er wordt een lijn getrokken naar heavy rock, fuzz, tot post-punk en psychedelische muziek. Met hun op 3 februari te verschijnen schijf ‘Poachers’ brengen ze vooral een gevarieerd pareltje uit, met ook een onderliggende boodschap zo blijkt. Over de song ‘Poacher Gets the Tusk’ zegt gitarist en zanger Seth Crowell het volgende “’Poacher Gets The Tusk’ gaat over de misplaatste oproep van despotisme voor een vals gevoel van veiligheid en om de propaganda te verwerpen die bedoeld is om ons gevoel van empathie voor onze meest kwetsbaren uit te hollen. De beslissing van de verteller van het lied is om in opstand te komen tegen dit paradigma, maar slaagt er uiteindelijk niet in iets te veranderen en wordt verteerd door deze sombere gedachte.” Die sombere gedachten maar ook die frustratie aansluitende op dat verhaal komt steeds terug. Dat, en het feit dat The Freqs uiteenlopende muziekstijlen door de blender halen, zorgt ervoor dat dit toch een bijzonder schijfje is om te koesteren. Een song als ‘Powertrippin’ voelt bijvoorbeeld aan als een psychedelische trip zonder dat je moet terug grijpen naar geestverruimende middelen. Songs als ‘Sludge Rats’ en ‘Chase Fire Caught Smoke’ blijven aan je ribben kleven, hierop stil zitten is onmogelijk. Maar ook de fantasie wordt geprikkeld. Dat daar vaak een statement is aan verbonden is een extra pluspunt Afsluiter ‘Witch’ is daar een voorbeeld van. Crowell zegt daarover: “‘Witch’ is bedoeld als een veroordeling van de mannelijke blik en het grotere patriarchaat in het algemeen. De teksten worden gezongen vanuit het perspectief van de krankzinnige aanklager die geweld eist tegen de beschuldigde heks omdat hij zijn avances ontkent. De teksten zijn opzettelijk agressief weergegeven om te illustreren dat de aanklager het echte gevaar voor zijn gemeenschap is.” Die waanzin, die ook terug te vinden is in de heksenvervolgingen in de middeleeuwen, hoor je dan ook terug in deze song. Waanzin verbonden aan een sound die je doorheen schudt en waarbij weerzinwekkende beelden van haat tegenover deze vrouwen op je netvlies gekleefd staan. Ze vormen dus niet alleen een rode draad doorheen die ene song, maar eigenlijk door de volledige ep. Meermaals bewijst The Freqs niet alleen binnen uiteenlopende genres grenzen te verleggen, maar ook wordt een duidelijk verhaal verteld dat meerdere gevoelige snaren raakt. Waanzin, sombere gedachten en een typische power trip die je terugvind bij stoner en psychedelische muziek heeft dan ook een hypnotiserende inwerking op je onderbewustzijn, en doet je op de koop toe ook nadenken of confronteert je met een kantje van de maatschappij dat er niet altijd even mooi en rooskleurig uitziet. De verhalenlijn, verbonden aan een zeer gevarieerde sound boordevol al even uiteenlopende emoties, maakt van deze ep en band dan ook een bijzondere parel om te koesteren.

Erik Van Damme (85)

Independent Release

Tracklist: 1. Poacher Gets the Tusk 2. Powertrippin 3. Asphalt Rivers 4. Sludge Rats 5. Chase Fire Caught Smoke 6. Witch