De wortels van Autograph gaan terug naar het begin van de eighties. Deze Southern California glam metal band werd destijds opgericht door een kwintet muzikanten, die in de loop der jaren één na één de band verlieten. Het platina verkopende gezelschap, dat in 1984 met ‘Turn Up The Radio’ van hun debuutalbum ‘Sign In Please’ plots wereldberoemd werd, brengt met deze ‘Beyond’ zijn tiende album uit. Het Italiaanse platenlabel Frontiers Records sloeg begin dit jaar de handen in elkaar met de band, die toen bestond uit zanger Simon Daniels, gitarist Jimi Bell, bassist Randy Rand en drummer Marc Wieland. Op dat moment legden ze de laatste lootjes aan hun gloednieuwe studioalbum. Toen in april bassist Randy Rand, enig overgebleven stichtend lid, nog volop bezig was met de productie van deze nieuwe schijf, kreeg hij een medische diagnose, waardoor hij slechts enkele dagen later stierf. Hij had de band echter gevraagd om alles af te ronden en alsnog uit te brengen. Het is dus met een dubbel gevoel dat deze schijf de wereld ingestuurd wordt. Een laatste keer staat zijn naam als bassist op een Autograph album. Als we wikipedia mogen geloven, zou Steve Unger het snarenwerk van Randy in juni dit jaar overgenomen hebben. Met ‘Beyond’ zorgen ze voor een sonische bevestiging van hun klassieke geluid. De afwezigheid van keyboard en de vaak aanwezige gitaarsolo’s benadrukken het steviger rockgevoel, al zit de melodieuze AOR-tint nooit ver weg. Twaalf nummers zorgen voor een samenhangende solide brok dynamiek, dat met het aanstekelijke oorwormpje ‘This Ain’t The Place I Wanna Be’ (https://www.youtube.com/watch?v=C61k2NrEkzY) in gang gezet wordt. Het valt op dat het album bolt als een trein. Een knappe harmonie van muzikaal vakmanschap, dat telkens die swingende groove en melodie met pittig fretwerk weten te combineren. Klassieke melodieuze hard rock die alle essentiële ingrediënten bevatten zoals catchy refreinen, sterk snarenwerk en harmonieuze zang. Waar de intensiteit soms wat mildert, wordt de schoonheid in de nummers gestimuleerd. Daar zorgt die zachtere AOR-kant meer voor, zoals in ‘Flying High’ en ‘Take Me Higher’. Her en der vinden we wel enkele pittige karaktertrekken (denk aan ‘Heart Of Stone’), maar het gezelschap zorgt dat alles netjes in balans blijft. Alhoewel er nu geen enkel origineel lid nog in de band speelt, kijkt de huidige bezetting vooruit en proberen de originele geest te behouden. Tribute band of niet, dankzij de getalenteerde muzikale gedrevenheid blijft de geest van deze legendarische band behouden.

Rocking Klingon (80)

Frontiers Records FRCD 1251

Tracklist: 1. This Ain’t The Place I Wanna Be 2. Your Slave Tonight 3. Everything 4. Gotta Getcha 5. Take Me Higher 6. Run For Your Life 7. Beautiful Disaster 8. Love Is A Double Edge Sword 9. Heart Of Stone 10. Feels So Good 11. Flying High 12. To Be Together 13. Mind Of Fear