Het Griekse doom metal collectief The Temple komt er aan met een nieuw full-album. The Temple werd in 2005 opgestart als Scooby Doom en wijzigde in 2006 de naam tot het huidige The Temple. Op muzikaal vlak werd niets gewijzigd. Na een demo in 2008 zorgde men pas in 2015 voor een eerste ep. ‘Forevermourn’, het eerste full-album, kwam een jaartje later. The Temple leek de smaak te pakken op gebied van het uitbouwen van een discografie, want reeds in 2017 zorgde het gezelschap voor een split met Acolytes Of Moros. Nu komt The Temple er aan met een tweede full-album. Tegenwoordig vinden we in de tempel met Father Alex (bass, vocals) de nog enige overblijver van de originele line-up. Paul (drums), Stefanos (gitaar) en Felipe (gitaar) kwamen er later bij. Het viertal zorgt op deze ‘Of Solitude Triumphant’ voor zeven tracks. Met opener ‘Me To Lichno Tou Astrou’ wanen we ons daadwerkelijk in een of andere tempel of kerk. We gaan nu niet beweren dat het een Christelijke kerk is, maar een koor maakt zijn opwachting met esoterisch gezang. We worden er even stil van en zoeken bij onszelf naar … Ja, naar wat precies als we niet echt geloven in de Christelijke leer. Daarna trekt The Temple duidelijk de kaart van doom en met slepende, maar best wel melodieus klinkende riffs, wordt duidelijk dat de heren niet zo veel buiten de lijntjes van het (sub)genre willen kleuren. De brommende basslijnen blijven wat achterwege, maar de eerder trage, om niet te zeggen slome, drumpatronen zijn wel aanwezig. Nog even worden we terug mee genomen richting de tempel tijdens de intro van ‘A White Flame For The Fear Of Death’ waar het koor opnieuw zijn opwachting maakt. Voor het overige blijft het kwartet trouw aan zijn best wel melodieuze sound met trage meanderende drumpatronen en mooie cleane vocalen. Voer dus voor liefhebbers van het (sub)genre, maar of de band nieuwe zieltjes zal weten te winnen, betwijfelen we eerlijk gezegd wel. Deze ‘Of Solitude Triumphant’ kent immers geen nummers die echt boven de goede middelmaat uitsteken. En alhoewel elk nummer goed wordt opgebouwd dwaalt onze aandacht na een tijdje toch af. Goed dus, maar niet echt een “must have”.

Luc Ghyselen (76)

I Hate Records

Tracklist: 1. Me To Lichno Tou Astrou 2. The Foundations 3. Reborn In Virtue 4. Profound Loss 5. A White Flame For The Fear Of Death 6. Premonitions Of The Final Hour 7. The Lord Of Light