Blast From The Past, Part II @ Kubox, Kuurne.

Wie houdt van traditional heavy metal eighties style zit telkens opnieuw goed bij Blast From The Past. Op zaterdag 10 december was het tijd voor een tweede deel van dit festival dit jaar. Net zoals op 9 april was ook nu weer Kubox te Kuurne “the place to be”.

Het Belgische Warhead kreeg de taak om het festival te openen. Deze band werd in 1983 opgestart en gaf er in 1989 de brui aan. Sinds vorig jaar probeeert men nieuw leven in de oude nummers te blazen want Warhead zorgde indertijd voor twee full-albums. Met een eerder dit jaar nieuw vocalist achter de microfoon voel je dat het nog niet allemaal even goed vlot zoals het zou moeten. Er zitten nog wat pauzes tussen de nummers zodat de flow wat gebroken wordt. Toch zorgde Warhead ervoor dat we ons al volledig thuis voelden in de eighties sfeer.

*Foto’s: Warhead*

Het Franse Tentation bouwt sinds 2012 aan een muzikale carrière die zich puur situeert in heavy metal. Met een voet in de eighties en toch kijkend naar de toekomst. Dit gezelschap zorgde vorig jaar voor een eerste full-album en het spreekt dan ook bijna voor zich dat we op nummers uit dat album vergast werden. Het viertal zette, naar onze smaak dan toch, een veelbelovende prestatie neer waarop men duidelijk kan bouwen. Vernieuwend is het natuurlijk niet, maar Tentation zorgde wel voor een pak adrenaline op het podium en dat resulteerde ook dat er voor het podium al een pak ambiance ontstond. Knappe set van dit kwartet.

*Foto’s: Tentation*

Het Nederlandse Cobra Spell werd in 2019 opgestart maar kende al heel wat wisselingen in de line-up en presenteert zich nu als een “all female band”. En dat loont, denken we toch, want het vijftal zorgde hier voor een heel knappe prestatie die naar meer smaakt. Laat dit vijftal elkaar nog wat beter vinden zodat ze nog beter op elkaar ingespeeld raken en we krijgen er een toppertje in het heavy metal genre bij. De huidige line-up van Cobra Spell zorgde voorlopig enkel voor een single (‘Flaming Heart’) zodat de rest van de setlist bestond uit nummers van de eerder uitgebrachte ep’s. Een extra accentje kregen we ook te zien toen gitariste Sonia Anubis een vuurspuw-momentje inlaste.

*Foto’s: Cobra Spell*

Het Duitse Stallion zorgt voor ene mix van speed metal en heavy metal en zorgde er zo voor dat we nog een extra dosis adrenaline konden kwijt raken. De heren raasden door hun set van zo’n veertig minuten. We zagen een band die perfect op elkaar ingespeeld lijkt en dat mag ook wel want Stallion is er reeds sinds 2013 en zorgde reeds voor drie full-albums en evenveel ep’s. Wij waren alvast danig onder de indruk van dit op speed gebracht heavy metal geweld.

*Foto’s: Stallion*

Over naar Groot-Brittannië dan, want daar stond eigenlijk wel de wieg van heavy metal zoals wie die nu vooral kennen. Absolva ontstond in 2012 en zorgde ondertussen voor zes full-albums. De heren hebben pakken ervaring en stralen dat ook uit op het podium. Hun melodisch klinkende heavy metal is zodoende een streling voor het oor, terwijl de podium présence van het kwartet er een is om “u” tegen te zeggen. Absolva leverde een heel knappe set af. Frontman Chris Appleton bespeelde het publiek en samen met de overige bandleden zette hij Kubox in vuur en vlam.

*Foto’s: Absolva*

Blaze Bayley maakt ook dankbaar gebruik van de talenten van Absolva want dit kwartet zorgt ook voor het muzikale aspect bij deze frontman die vooral naam en faam kreeg dankzij zijn passage bij Iron Maiden (1994-1999). De sound van Blaze Bayley en zijn gezellen leunt dan ook dicht aan bij wat een van de grootste metal bands aller tijden neerzet. Zelf probeert Blaze Bayley het publiek steeds opnieuw te bereiken, maar dat doet hij, als je het ons vraagt, best als hij nummers brengt. Dat hij met het viertal van Absolva over een schitterende begeleidingsband beschikt schreven we reeds. Ook deze passage zorgde ervoor dat het dak er bijna af ging in de meer als goedgevulde Kubox.

*Foto’s: Blaze Bayley*

We blijven het over het kanaal zoeken met Cloven Hoof, een Britse band die in 1979 werd opgestart en het in 1990 voor bekeken hield. Sinds 2001 is Cloven Hoof terug actief en in de line-up vinden we nog steeds bassist Lee Payne, de enige overblijver van de originele line-up. Met zijn huidige kompanen zorgde hij hier voor ene uiterst geslaagd heavy metal concert waar het enthousiasme nog steeds van af straalt. Kracht en melodie worden hier op een bijna perfecte manier samen gebracht tot een schitterend geheel zodat headbangen bijna een must werd tijdens dit concert. Naar onze smaak klinkt het allemaal een stuk melodieuzer dan wat alle vorige bands hadden gebracht en daar zullen de keyboards, die voor het eerst op het podium te zien waren, voor iets hebben tussen gezeten.

*Foto’s: Cloven Hoof*

De broers Gallagher (Mark (gitaar) en John (bass, vocals)) zijn sinds 1974 actief in de muziekwereld onder de naam Raven. De band brak, ondanks een aantal schitterende nummers, nooit helemaal door bij een breed publiek, maar heeft wel voldoende aanhangers. Drummer Mike Heller vervolledigt tegenwoordig de band die, zoals we eigenlijk gewoon zijn van Raven, gewoonweg keihard hun op speed gebrachte heavy metal songs afleveren terwijl de broertjes de nodige gekke bekken trekken. Het draagt allemaal bij tot de bijna legendarische status die Raven heeft opgebouwd in zijn carrière. Beide heren hollen van hot naar her en vullen elkaar moeiteloos aan. Zo beleven zij enorm veel pret op het podium en dat slaat dan ook moeiteloos over naar een groot deel van het publiek.

*Foto’s: Raven*

Het Zwitserse Coroner is misschien wel ene beetje het buitenbeentje op deze affiche. Deze werd in 1983 opgestart en kende reeds een onderbreking in 1985 vooraleer het in 1996 voor bekeken te houden. Sinds 2010 is het gezelschap terug actief. Coroner staat geboekstaafd als een technical thrash metal band (met wat invloeden uit progressive metal). Wij horen hier een band die keist voor heavy metal met een black metal randje en zelfs wat invloeden uit industrial. Vandaar misschien dat een heel pak toeschouwers de zaal al verlaten terwijl de band nog van jetje staat te geven op het podium. Want, laten we eerlijk zijn, Coroner zette een heel sterke en strakke set neer die ons enorm kon bekoren. Een set ook waar alles bij klopte qua beleving op het podium en qua uitstraling. Kortom, eigenlijk een schitterende afsluiter van een heel geslaagd festival. Enkel jammer, voor Coroner, dat een groot deel van het publiek niet tot de laatste noten blijft kijken en luisteren.

*Foto’s: Coroner*

Blast From The Past, Part 2 was een heel geslaagd festival waar we met enorm veel plezier op terug kijken. De bands hebben allemaal hun beste beentje voorgezet – sommig vielen meer in de smaak dan anderen –, terwijl de organisatie, zoals gewoonlijk, opnieuw dik in orde was. Mogen we ons opmaken voor een nieuwe editie in 2023?

Met dank aan Mike de Coene en de organisatie van Blast From The Past Festival.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.