Wildness: Resurrection

Het Zweedse gezelschap Wildness had in oktober 2021 bij Frontiers getekend, waardoor ze nu via het Italiaanse platenlabel hun derde studioalbum aankondigen. Songwriter Erik Modin is niet alleen op de vellen sterk, ook de technische kant van het produceren, mixen en masteren blijkt in zijn vingers te zitten. De wissel achter de microfoon in 2019 van Gabriel Lindmark met Erik Forsberg betekende een soort upgrade voor de band. De naambekendheid groeide in de afgelopen vier jaar aanzienlijk. Het delen van podia met onder andere Dokken, H.E.A.T, Dee Snider, Arch Enemy of Pretty Maids zullen daarvoor wel gezorgd hebben. Zo kon ik hen op de vorige editie van Wildfest nog live aan het werk zien. Verder wordt de line-up vervolledigd door bassist Marcus Sjösund en gitaristen Adam Holmström en Pontus Sköld. Alhoewel de in 2014 ontsproten band fris en modern klinkt, durven ze je nu en dan zo’n veertig jaar terug katapulteren met hun elf nieuwe rockwerkjes. 2021 werd ‘the favorite waste of time’ voor ‘Ressurection’, de opvolger van ‘Ultimate Demise’. Gastvocalisten Danny Rexon (Crazy Lixx), Hank Erix (Houston), Ludvig Turner (Reach) en Dani Hart op backing vocals zorgen voor wat extra gewicht in de schaal. Ik steek het niet onder stoelen of banken dat ik best benieuwd ben wat voor nieuwe nummers de heren in petto hebben. De uitnodigende opener ‘Nightmare’ is niet zo dramatisch als de titel zou vermoeden. Melodieus word je in het album gezogen met een rock / pop track, die smaakt naar meer, maar dat krijg je ook. De sprankelende intro van ‘Release The Beast’ wordt met stevige gitaren bruusk onderbroken. In het heavy metal oorwormpje hoor je meerdere invloeden van andere bands, maar het is vooral de enthousiaste vibe die me vlotjes over de streep wist te rekken. Stevig uit de bol gaan, zalig toch die positieve energieke nummers. Het voortreffelijke vakmanschap van beide gitaristen staat in ‘Tragedy’ en ‘Love Russection’ centraal. Wat meer richting AOR vinden we ‘Best Of Me‘ en het tragere ‘The One And Only’. Veel variatie dus en dat is bevorderend voor het algemene luisterplezier. Na het hardere ‘The Final Fantasy’ volgt de ballad ‘Lonely Girl’, waar de pluimen op de hoed van de vocalist en pianist gestoken worden. Daarna komt de energie terug met knap snarenwerk in het melodieuze trio ‘Fading Sun’. Na het kampvuur-achtige ‘Dawn Of Forever’ eindigt de afsluiter ‘Eternity Will Never Fall’, die je met een laatste melodie en sterk fretwerk weet te verwennen. Dat de melodieuze rock na het hoogtepunt in de eighties helemaal terug is, is ook dankzij deze ‘Resurrection’ nog maar eens bewezen. Het sonorisch perfecte resultaat anno 2022 is pittig, bevat fijne harmonieuze zang, catchy melodieën en voortreffelijk snarenwerk. Dit alles in een ritmische omkadering, die stevig zijn mannetje kan staan. Keys zorgen voor het extra laagje dat de arrangementen als zoete broodjes binnen gaan. Deels een voorspelbaar geluid, maar een uiterst genietbare bevestiging dat het gezelschap vlotjes naar een hoger niveau tilt.

Rocking Klingon (85)

Frontiers Records FRCD 1260

Tracklist: 1. Nightmare 2. Release The Beast 3. Tragedy 4. Love Resurrection 5. Best Of Me 6. The Final Fantasy 7. Lonely Girl 8. The One And Only 9. Fading Sun 10. Dawn Of Forever 11. Eternity Will Never Fall