Scars Of The Flesh: In Darkness Alone

Nog steeds “ontdekken” we nieuwe bands die al een tijdje onder de MUSIKA radar kunnen blijven. Dit keer is het Amerikaanse Scars Of The Flesh aan de beurt. Dit ensemble werd in 2015 opgestart in San Antonio, Texas en drukt zich muzikaal uit aan de hand van progressive death metal en melodic blackened death metal. Met ‘In Darkness Alone’ is men al toe aan een derde full-album. Eerst was er ‘Harvest Of Souls’ (2017) dat opgevolgd werd door ‘Reaching Into The Void’ (2020). Nu is album nummer drie er dus. Het huidige vijftal – Bryan Eckermann (gitaar), Derek Russell (gitaar), Kobey Lange (vocals), Collyn Rios (drums) en Robert O’Briant (bass) – zorgt op deze derde creatie voor negen tracks waaronder vier covers. Het eigen werk opent dit album en dat kunnen we enorm waarderen. De sound van Scars Of The Flesh klinkt zowel brutaal, als agressief als melodieus. Zo ontstaan knap opgebouwde nummers waar de heren spelen met tal van ritme en tempowisselingen. Voeg daar de heel knappe gitaarsolo’s aan toe en je begrijpt dat we enorm te spreken zijn over de band. Ook op puur vocaal vlak valt er veel te genieten dankzij het feit dat Kobey “verschillende” graduaties in zijn stem legt: van rauwe en diepe grunts over cleane vocalen tot hoge screams. Dit komt allemaal heel mooi tot zijn recht tijdens de eerste vier tracks van dit album. ‘Mors Aeterna’ deelt het album precies in twee, want dan volgen nog vier covers. Dit instrumentaaltje vinden we zelf een “zoethoudertje”, wegens heel kalm en rustig. Eerst is er Behemoth’s ‘Chant For Ezkaton’ dat al even krachtig beukt als het origineel en een stuk energieker en meer gedreven klinkt dan de originele versie. Datzelfde geldt eigenlijk ook voor Dimension Zero’s ‘Silent Night Fever’, waar we ook een extra puntje meegeven voor de knappe vocalen die Kobey hier op plaatst. Amon Amarth’s ‘Victorious March’, origineel uit 2011, krijgt een injectie van kracht te verwerken, terwijl ook de vocalen van Kobey een stuk zuiverder klinken omdat ze hoger in de mix worden gezet. Scars Of The Flesh blijft met Metallica’s ‘The God That Failed’ misschien wel het dichtst bij de originele versie als we dit viertal covers in ogenschouw nemen. Maar ook dit is een uitstekende versie. Toch willen we vragen aan Scars Of The Flesh om voor een volgend opnieuw voor allemaal eigen nummers te kiezen, want hoe goed de coverversies ook zijn, het is vooral met de eerste vier tracks dat de band indruk op ons heeft gemaakt.

Luc Ghyselen (90)

Independent release

Tracklist: 1. Only I 2. The Hooded One 3. In Darkness Alone 4. Memory Unknown 5. Mors Aeterna 6. Chant For Ezkaton 7. Silent Night Fever 8. Victorious March 9. The God That Failed