Xentrix: Seven Words

We gaan maar heel eerlijk zijn: het Britse Xentrix viel bij ons meestal uit de boot als we albums gingen kopen. Waarom? Geen flauw idee eigenlijk, maar meestal was het toch zo dat we een pak albums van andere bands boven die van Xentrix verkozen. Xentrix werd in 1988 opgestart, maar men had eerder al ervaring opgedaan als Sweet Vengeance waarmee men covers bracht. Toen men werk maakte van eigen nummers, werd de naam gewijzigd tot Xentrix. Een eerste periode was er dan tussen 1988 en 1997, een periode waar de band voor vier full-albums, een ep en een aantal splits zorgde. Vooral die eerste twee albums worden gekoesterd door een heel pak thrash metal fanaten. Tussen 2005 en 2006 was er nog een korte opflakkering voor Xentrix, maar een nieuwe start was er pas in 2013. Het duurde toch tot 2019 vooraleer de band met nieuw werk naar buiten kwam. Nu is met ‘Seven Words’ de opvolger klaar voor ‘Bury The Pain’. Xentrix staat niet echt in voor vernieuwing en dat is duidelijk te horen op dit elf tracks tellende nieuwe album waar de heren – Jay Walsh (vocals, gitaar), Kristian Havard (gitaar), Chris Shires (bass) en Dennis Gasser (drums) – eigenlijk gewoonweg de draad weer oppikken na ‘Bury The Pain’. En misschien knelt net daar het schoentje voor de band. We gaan zeker niet beweren dat dit nieuwe werkstuk van de heren minderwaardig of slecht is, maar als je tegenwoordig niet kan uitpakken met een of meerdere songs die er echt boven uit steken, die de aandacht trekken, is het verdomd moeilijk om boven de middelmaat uit te komen. Dat is dus het geval met de nummers op deze ‘Seven Words’: oerdegelijke thrash metal waar voldoende agressie en een pak kracht aan bod komen gegoten in goed opgebouwde nummers. Maar het is net alsof we dit alles al eens eerder (en beter) gehoord hebben. We missen bijvoorbeeld wat extra agressie in de sound van Xentrix zonder dat we de heren willen beschuldigen van doetjes te zijn als het op muziek maken aankomt. Kortom, het geheel klinkt ons best goed in de oren, maar de nummers blijven niet echt hangen, bijten niet genoeg van zich af. ‘Seven Words’ zal dan ook de geschiedenisboeken niet ingaan als een absoluut topalbum, al zullen thrash fanaten, en dan zeker de fans van de band zelf, wel voldoende redenen ontdekken om dit album aan hun collectie toe te voegen. Rest ons nog te melden dat het album afgesloten wordt met een thrashy versie van Alice Cooper’s ‘Million Dollar Babies’.

Luc Ghyselen (70)

Listenable Records POSH 654

Tracklist: 1. Behind The Walls Of Treachery 2. Seven Words 3. Spit Coin 4. The Alter of Nothing 5. Everybody Loves You When You’re Dead 6. Reckless With A Smile 7. Ghost Tape Number 10 8. My War 9. Kill And Protect 10. Anything But The Truth 11. Billion Dollar Babies