Gun: The Calton Songs

Gun is een Britse rock band die sedert midden jaren tachtig actief is. Dus zeker niet verwarren met de seventies Gun, die van ‘Race with The Devil’. Gun is vooral bekend van hun drie eerste albums: ‘Taking On The World’, Gallus’ en ‘Swagger’. Die werden binnen een periode van een goede vijf jaar uitgebracht en leverde de band vooral succes in het Verenigd Koninkrijk. Op het continent zijn ze vooral bekend bij een publiek dat zweert bij rock en AOR. Eigenlijk is de stijl van de band een mix van AOR, (hard) rock en alternatieve rock. Tijdens hun meeste succesvolste periode hadden ze af te rekenen met grunge en wat later met nu-metal. Gun heeft zich hier nooit aan bezondigd en steevast hun eigen weg gekozen. Dat leidde midden jaren negentig tot een album dat minder populair was, ‘0141 632 6326’, maar gelukkig wist de band zich te herpakken vanaf 2005 na een relatieve lange periode van stilte. ‘Break The Silence’ en ‘Frantic’ waren goede albums. ‘Favourite Pleasures’ is helaas aan mij voorbijgegaan. Maar met het nieuw ‘The Calton Songs’ was ik toch nieuwsgierig hoe het met de band gesteld was. Temeer daar ze nu onderdak vinden bij kwaliteitslabel Cherry Red. Met de band gaat het dus goed, maar met mij iets minder na het beluisteren van ‘The Calton Songs’. Enfin, ik verwachtte me aan een album vol stomende rocksongs, maar blijkbaar had ik over het hoofd gezien dat dit album een verzameling van akoestische interpretaties van Gun’s meest bekende songs is. Soit, we zijn er doorgegaan en het valt allemaal best mee. Maar een echt wow gevoel bleef toch achter. Dit is meer een album voor de die-hard fans, die wellicht wel nieuwsgierig zijn hoe ‘Better Days’ of ‘Frantic’ klinken in een akoestisch jasje. Geef mij maar lederen vest en een paar ruige gitaren.

Frederik Blieck (75)

Cherry Red

Tracklist: 1. Backstreet Brothers 2. Better Days 3. Coming Home 4. Steal Your Fire 5. Word Up 6. Frantic 7. Taking On The World 8. Crazy You 9. Money 10. Shame On You 11. Don’t Say It’s Over 12. Inside Out 13. Higher Ground 14. Watching The World Go By