Moeten we Arch Enemy nog voorstellen. De Zweedse band werd reeds opgericht in 1995 toen gitarist Michael Amott zijn kompanen bij Carcass vaarwel zei. Zevenentwintig jaar later is er met ‘Deceivers’ een elfde studio-album klaar. Dat Arch Enemy in al die jaren een weg heeft afgelegd om “U” tegen te zeggen, is een understatement. Niettemin heeft de band enkele behoorlijk opvallende line-up wissels verteerd waarbij uiteraard deze van oorspronkelijk zanger Johan Liiva door Angela Gossow in 2000 de meest opvallende was. Niettemin was het ook voor de band zelf bang afwachten wat het effect zou zijn toen diezelfde Angela Gossow er in 2014 voor koos om een stap opzij te zetten en plaats te maken voor Alissa White-Gluz. We mogen echter stellen dat die wissel de ster van Arch Enemy enkel meer heeft doen schitteren. De albums ‘War Eternal’ (2014) en ‘Will To Power’ (2017) werden zeer goed onthaald en de band heeft er enkel zieltjes bij gewonnen. De weg naar deze ‘Deceivers’ liep zoals bij veel releases niet bepaald over rozen. Het feit dat zowel Alissa White-Gluz als gitarist Jeff Loomis aan de andere kant van de oceaan wonen, maakte de opnames in volle corona tijdperk allesbehalve tot een evidente opgave. Maar ondanks de obstakels heeft Arch Enemy een album afgeleverd dat volledig in overeenstemming is met hun status. Of het effectief het meest brutale en agressieve werk is van de band zoals hun bio verkondigt, laten we gemakkelijkheidshalve over aan uw eigen oordeel. Feit is wél dat Arch Enemy eens temeer retestrak klinkt met catchy gitaarriffs, een oerdegelijke ritmesectie én bovenal met White-Gluz die haar stembereik precies nog heeft uitgebreid en schijnbaar moeiteloos wisselt tussen cleane vocals en rauwe grunts – een huzarenwerkje dat ze ook live tentoonspreidt. Amott en de zijnen schrijven songs zoals we het altijd van hen gewend zijn: de gitaar is de motor en eist de nodige aandacht op maar vooral klinken de nummers nog steeds zeer gedreven en energiek. Behalve het instrumentale rustpunt ‘Mourning Star’ is het tempo naar aloude gewoonte doorgaans hoog tot verschroeiend. Kortom, eens temeer is Arch Enemy erin geslaagd om een steengoede plaat af te leveren die de fans zeker zullen kunnen smaken. Echte verrassingen horen we niet maar we zijn ook niet zeker of dat een vereiste is. Soms is blijven bij waar je goed in bent gewoonweg het meest aangewezen en als je dat dan nog eens kan zonder als een kloon van jezelf te klinken, dan heb je ongetwijfeld een sterk album. Laat dat nu net datgene zijn wat Arch Enemy gedaan heeft met deze ‘Deceivers’. Onze persoonlijke favoriet is ‘Deceiver, Deceiver’ omdat dit nummer simpelweg van begin tot eind het gaspedaal ingedrukt houdt.

K.H. (85)

Century Media

Tracklist: 1. Handshake With Hell 2. Deceiver, Deceiver 3. In The Eye Of The Storm 4. The Watcher 5. Poisoned Arrow 6. Sunset Over The Empire 7. House Of Mirrors 8. Spreading Black Wings 9. Mourning Star 10. One Last Time 11. Exiled From Earth