Het Canadese black metal gezelschap Panzerfaust klopt opnieuw stevig op de deur middels hun zesde full-album, het derde in hun ‘The Suns Of Perdition’-serie. Panzerfaust werd in 2005 opgestart en zorgde eerst voor drie “losstaande” full-albums vooral werk te maken een tetralogie – een reeks van vier delen – dat de heren als titel ‘The Suns Of Perdition” hebben mee gegeven. Wij, van MUSIKA, waren alvast zeer te spreken over de eerste twee delen, ‘Chapter I: War, Horrid War’ (2019) en ‘Chapter II: Render Unto Eden’ (2020), en keken dan ook al reikhalzend uit naar “deel 3”. Dat is er nu dus met ‘Chapter: The Astral Drain’. En alhoewel we de band nu toch een beetje kennen, hebben we dit keer het gevoel dat er meer in zat. Begrijp ons echter niet verkeerd. Nog steeds zorgen de heren van Panzerfaust – Brock Van Dijk (vocals, gitaar), Thomas Gervais (bass), Goliath (vocals) en Alexander Kartashov (drums) – voor een kil, duister en dreigend geheel. Voeg daar aan toe dat de heren de twee vocalen indrukwekkend tegen elkaar weten uit te spelen. En toch blijven we lange tijd op onze honger zitten. Boosdoener is, naar onze smaak, het mid tempo dat meestal gebruikt wordt en de korte ambient intro’s tot een aantal van de nummers. Het lang uitgesponnen ‘Death-Drive Projections’ mag openen en neemt langzaam bezit van onze gedachten en gevoelens. Het geheel dreunt donker, stevig en zwaar door, maar weet ons net niet vol te treffen. Het korte ‘The Fear (Interlude)’ is een van die atmosferische ambient intro’s die we er liever niet bij hadden gekregen. ‘B22/ The Hive And The Hole’ neemt de draad weer op en beukt krachtig en zwaar op ons in, vooraleer we weer een kort ambient stukje krijgen met ‘The Pain (Interlude)’. ‘Bonfire Of The Insanities’ zit weer vol gitzwarte dreiging maar het mid tempo begint ons wat tegen te staan. Na nog een kort stukje ambient met ‘The Fury (Interlude)’ worden we eigenlijk opgeschrikt middels het uiterst knappe ‘The Far Bank At The River Styx’ dat wel een heel stevig uptempo mee krijgt. Het verzoent ons meteen weer volledig met de band en dit album. ‘Enantiodromia (Interlude)’ rekenen we dankzij de fabelachtige bijna trance opwekkende drumpatronen ook tot het betere werk op dit album, al komen er hier geen vocalen aan te pas. En dan is er nog ‘Tabula Rasa’ waarmee het album wordt afgesloten en waar de heren heel stevig van leer trekken op vocaal vlak zodat een immens dreiging ontstaat die omhuld wordt door een immens kille duisternis. Van een intens slot van een album gesproken. Dankzij de drie laatste tracks tilt Panzerfaust ook dit album naar een enorm hoog niveau, al is het niet zo dat de overige zes tracks nu zwak zouden zijn al zouden wij, als we het zelf voor het zeggen hadden, de korte ambient stukjes weg laten.

Luc Ghyselen (90)

Eisenwald EISEN 214

Tracklist: 1. Death-Drive Projections 2. The Fear (Interlude) 3. B22: The Hive And the Hole 4. The Pain (Interlude) 5. Bonfire Of The Insanities 6. The Fury (Interlude) 7. The Far Bank At The River Styx 8. Enantiodromia (Interlude) 9. Tabula Rasa