Starchaser: Starchaser

Voormalig Tad Morose gitarist Kenneth Jonsson was van plan om een solo album uit te brengen, maar door de chemie tussen de muzikanten ontstond een ware band. Hij componeerde de meeste nummers met zanger Ulrich Carlsson (Shaggy, ex-M.ILL.ION), van wie hij vond dat hij de perfecte mix had van een cleane en rauwe toon in zijn stem. Carlsson zelf schreef alle teksten en vocale melodieën. Verder treffen we bassist Örjan Josefsson (Cibola Junction) en drummer Johan Koleberg (Wolf, Therion, Hammerfall) in de gelederen. Omdat Kenneth’s songwriting is gebaseerd op de piano, had hij een ervaren toetsenist nodig die hem kon helpen zijn ideeën uit te werken en daardoor viel de keuze voor de keyboardspeler op Kay Backlund (Lions Share, Nils Patrik Johansson, Impera). De productie lag in handen van Roger Bergsten in de Zweedse Nevo Studio. Inspiratie voor het schrijven vond Jonsson bij de componisten Phillip Glass en Max Richter. Hoe verder in het schrijfproces, hoe meer het idee van een solo-album opgedoekt werd en van een ware heavy metal band sprake werd. Ze besloten om een debuutalbum uit te brengen met hun gloednieuwe band Starchaser. Muzikaal beweegt het gezelschap zich in de wereld van de pure heavy metal waar riffs en gitaarsolo’s de rode draad vormen. Dat de nummers tot leven kwamen via de toetsen, verklaart de instrumentale stukken die het album openen en afsluiten. Tot zover de rustige stukken. Titelnummer ‘Starchaser’ kickt alle rust in een veeg weg, want met stevige rock en een daarbij gierende gitaarsilo opent het album. Veel energie en ruwe vocalen zorgen voor een niet mis te verstane eerste indruk. ‘Tokyo’ breidt hier een stevig vervolg aan verder met vele ritme veranderingen. Een pak duisternis treffen we in de loodzware ‘Bringer Of Evil’ en ‘Angel Of Fear’. Het knappe solerend snarenwerk is natuurlijk Jonssons paradepaardje waarmee hij vaak uithaalt. Wie denkt dat de piano-intro van ‘I’ll Find A Way’ een ballad aankondigt, eindigt meedogenloos op de knieën, want luttele seconden later scheurt een snijdende gitaar de luchtige droom aan flarden. Traag dreunend met een neerslachtige vocale lijn zorgen voor een zwaar middenstuk van het album. ‘Day Of Judgement’ behoudt dit trage tempo, maar wat solerend snaren- en toetsenwerk verlicht enigszins de gemoederen. Mijn zoektocht naar een positief lichtpuntje van hoop verdwijnt beetje met beetje, want het blijft duister met ‘Killer Of Lies’, ‘Battleship’ en ‘For A Dying World’. ‘Homeground’ brengt daar wat ommekeer in, maar het is eigenlijk al wat te laat … De eindtrack ‘The Nightingale Paradox (Outro)’ brengt, zoals coda vroeger de TV-avond afsloot, ook hier wat rust terug. Een zwaar album, dat wat mij betreft iets te duister in elkaar steekt, kon me ondanks het duidelijk aanwezige vakmanschap niet echt overtuigen. Ik bleef wat op mijn honger zitten maar dat is wellicht een persoonlijke smaak. Een aanrader voor fans van Tad Morose en zwaardere power metal.

Rocking Klingon (78)

Frontiers Records FRCD 1223

Tracklist: 1. Intro 2. Starchaser 3. Tokyo 4. Bringer Of Evil 5. Dead Man Walking 6. Angel Of Fear 7. I’ll Find A Way 8. Day Of Judgement 9. Killer Of Lies 10. Battleship 11. For A Dying World 12. Homeground 13. The Nightingale Paradox (Outro).